Kirkjuritið - 01.04.1944, Qupperneq 53

Kirkjuritið. Ávarp við fermingu; 171.
vorum, svo að hinar trúarlegu dýggðir stjórna störf-
um vorum.
Lífið er margbreytt, freistingar eigi fáar og oft úr
vöndu að ráða, einkum fyrir þá, sem eru revnslulitlir.
Því er það, að vér höfum viljað auka við þroska yðar
með trúarlærdóminum. Jesús kenndi oss, hverju vér
ættum að trúa, og gaf oss hið fegursta dæmi til eftir-
hreytni.
Kenningar Heilagrar Ritningar eru hverjum grand-
vörum manni liinar heztu leiðheimngar á ýmsum
stundum, og J)ví oftar sem maðurinn leitar sér uppbygg-
ingar í (íuðs orði, því sterkari verður hann að notfæra
sér þau sannindi, er J)ar eru honum sögð og öðlast J)ar
með hina trúarlegu gæfu.
Þér megið nú ekki ímynda vður, að J)ér séuð orðin
fullnuma í kristnum fræðum. Svo lengi sem J)ér lifið,
getið J)ér tekið framförum i þekkingunni á Guði frels-
ara vorum. Páll postuli orðar þetla svo: „Vitið þér ekki,
að þér eruð musteri heilags anda?“
Hinn guðdómiégi uppruni mannsins á ávallt að beina
I)onum að þvi takmarki að leitast við að fylgja vilja
Guðs, i breytni sinni.
Þér munuð reyna og finna, að J)að er eigi vandalítið
að rata hinn gidlna meðalveg i þessu lifi. Og J)egar J)æi'
stundir koma, að yður virðist ])að erfitt, ])á ráðið þér
vfir einu náðarmeðali, sem getur l)ætt yður á ýmsan
hátt. Hað náðarmeðal, sem vér ráðum vfir, liver sem
vér erum, og hvernig sem er ástatt fvrir oss, er hænin.
Það einfaldasta er jafnan háleitasl, J)að, sem yður var
f'yrst kennt af mæðrum yðar, verður einnig J)að, er
sterkast verður að síðustu.
Gleymið aldrei, að liið harnslega og einlæga hugarfar,.
er þér áttuð á hernskuárunum, verður yður haldbesl er
þér þurfið að opna sálir yðar fyrir Guði alföður, því að
án innilegrar hænar finnur enginn Guð. Bænin er veg-
ur til Guðs. Þar finnum vér hann.