Kirkjuritið - 01.04.1944, Blaðsíða 53

Kirkjuritið - 01.04.1944, Blaðsíða 53
Kirkjuritið. Ávarp við fermingu; 171. vorum, svo að hinar trúarlegu dýggðir stjórna störf- um vorum. Lífið er margbreytt, freistingar eigi fáar og oft úr vöndu að ráða, einkum fyrir þá, sem eru revnslulitlir. Því er það, að vér höfum viljað auka við þroska yðar með trúarlærdóminum. Jesús kenndi oss, hverju vér ættum að trúa, og gaf oss hið fegursta dæmi til eftir- hreytni. Kenningar Heilagrar Ritningar eru hverjum grand- vörum manni liinar heztu leiðheimngar á ýmsum stundum, og J)ví oftar sem maðurinn leitar sér uppbygg- ingar í (íuðs orði, því sterkari verður hann að notfæra sér þau sannindi, er J)ar eru honum sögð og öðlast J)ar með hina trúarlegu gæfu. Þér megið nú ekki ímynda vður, að J)ér séuð orðin fullnuma í kristnum fræðum. Svo lengi sem J)ér lifið, getið J)ér tekið framförum i þekkingunni á Guði frels- ara vorum. Páll postuli orðar þetla svo: „Vitið þér ekki, að þér eruð musteri heilags anda?“ Hinn guðdómiégi uppruni mannsins á ávallt að beina I)onum að þvi takmarki að leitast við að fylgja vilja Guðs, i breytni sinni. Þér munuð reyna og finna, að J)að er eigi vandalítið að rata hinn gidlna meðalveg i þessu lifi. Og J)egar J)æi' stundir koma, að yður virðist ])að erfitt, ])á ráðið þér vfir einu náðarmeðali, sem getur l)ætt yður á ýmsan hátt. Hað náðarmeðal, sem vér ráðum vfir, liver sem vér erum, og hvernig sem er ástatt fvrir oss, er hænin. Það einfaldasta er jafnan háleitasl, J)að, sem yður var f'yrst kennt af mæðrum yðar, verður einnig J)að, er sterkast verður að síðustu. Gleymið aldrei, að liið harnslega og einlæga hugarfar,. er þér áttuð á hernskuárunum, verður yður haldbesl er þér þurfið að opna sálir yðar fyrir Guði alföður, því að án innilegrar hænar finnur enginn Guð. Bænin er veg- ur til Guðs. Þar finnum vér hann.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.