Kirkjuritið - 01.04.1944, Qupperneq 55

Kirkjuritið.
Heilbrigt líf.
Rauði Kross íslands gefur út tímarit, sem heitir „Heil-
hrigt líf“, og er ritstjóri þess dr. Gunnl. Claesssen. Eins
og nafn ritsins her með sér, er tilgangur þess að efla
heilhrigt líf með þjóð vorri, og eru í þeim árgöngum,
sem þegar eru komnir, margar ágætar greinar og at-
hugasemdir, á margl hent, sem betur mætti fara og til
aukinnar menningar og meiri þrifnaðar mætti verða
meðal íslendinga, enda skrifa í ritið margir ágætir og
kunnir og dáðir læknar. í 1.—2. hefti ritsins fyrir líðandi
ár (1943) birtir ritstjórinn bréf frá héraðslækninum i
Vestmannaeyjum, Ólafi Ó. Lárussyni. Bréf þetta snertir
og kirkju íslands og er því tekið hér upp, það er á þessa
leið:
„B r é f Ó 1. Ó . Lárussonar, héraðslæknis:
Vestmannaeyjum, 31. jan 1943.
Ég finn mig knúðan til að votta ritstjórninni þökk mína fyrir
greinina í „Heilbrigt lif“ i tilefni af þeim „heilögu" í Hafnarfirði
sem og svarið í Morgunblaðinu þ. 29. jan. s.l. til séra Jóns Jakobs-
sonar. Prestar landsins, þeir sem ég hefi kynnzt i mínu læknis-
starfi, hafa margir verið vinir minir og beztu málkunningjar, auk
þess sem sumir hafa verið og eru mér nákomnir. En alltaf hefir
kennt sama misskilnings milli okkar, svo að um reglulegt sam-
starf á sviði mannræktar, andlega og líkamlega, hefir aldrei ver-
ið að ræða. Þeir hafa vitað svo undarlega litið um líkamann og
lífsins lög, en meir um sálina, og kann það engan að undra. En,
þegar komið var þangað, sem ég og fleiri menn yfirleitt ekki
vita nokkurn skapaðan hlut, þá töldu þeir sig vita allt, og voru
hinir ánægðustu með útkomuna. Á augnabliki fóru þeir yfir í
fullvissu um lífið eftir dauðann, ég sat eftir með veika von, en
enga vissu. Ekki vantaði þá nógar sannanir fyrir sínu máli. Þeirra
tala var „legio“. „Trúðu“, sögðu þeir, „þú öðlastu vissuna, sem
við höfum“. Ég reyndi að trúa, en „vissan“ kom samt ekki, og