Kirkjuritið - 01.05.1965, Side 52

290
KIRKJURITIÐ
þeir landskjálftar né liallæri né styrjaldir, sem veraldarsagan
gelur um, megna að nema burtu eða afmá, er leita skal skýr-
ingar á eðli guðs. Þegar það eitt sinn hefir talað, liættir liitt
að verða skelfilegt, þótt það lialdi áfram að vera leyndarilóms-
fullt. En allt, sem þú þekkir göfugast og bezt í manneðlinu,
er það ekki sem sprungið út í blóm bjá Jesú? „Sá, sem liefir
séð mig, hefir séð föðurinn; bvernig segir þú: Sýn þú oss föð-
urinn? Trúir þú ekki, að ég er í föðurnum og faðirinn í mér?“
Vér bljótum að neila að trúa því, að sá alheimur, sem gat fram-
leitt lijarta og liugarfar Jesú sé ekki sjálfur framleiddur af
bjarta og liuga, sem sé að minnsta kosti eins góður og göfugur.
Vér getum óhræddir látið trú vora livíla á þeirri undirstöðu.
Ef þú vissir með fullri vissu að veldissproti almættisins
livíldi nú í böndum Jesú, mundir þú þá ekki vera öruggur,
livað sem á dyndi og Iivaða liörmungar, sein kæmu yfir menn-
ina? Vissulega mundir þú vera það; þú nmndir ekki skilja
bvað liann væri að gera, er liörmungarnar kæmu yfir þig en
þú mundir reiða þig á liann, treysta lionum. Og það hlýtur
að vera óliætt. Jesús befði ekki getað orðið til og orð bans
gætu ekki lifað fram á þennan dag, ef liann væri ekki opin-
berun guðs elsku. Hann liefir sýnt oss föðurinn. Þess vegna
getiun vér tekið undir orð sábnaskálds Hebrea, „Fyrir því
liræðumst vér eigi, þótt jörðinn Iiaggist og fjöllin bifist og
steypist í skaut sjávarins, þótt vötn bans gnýi og freyði og
fjöllin gnötri fyrir æðigangi lians.“ Þetta er megin-akkeri trú-
ar vorrar og aðalástæðan fyrir því trausti voru, að lífið sé lif-
andi.
Hvar sem bin fórnandi elska kemur fram bjá mönnunum,
þar rofar fyrir guðseðlinu, þar spegla þeir mynd guðs. Þetta
eðli birtist í fylling lijá Jesú. í lionum bjó fylling guðdómsins
líkamlega. Hann var opinberun guðs elsku. Sá, sem hefir séð
bann, befir séð föðurinn. Ef þú ert sannfærður um að hann liafi
verið einlæg ást, sem þráði að ná með kærleik sinn til allra
rnanna, þá veiztu líka að sams konar liugarfar og lians liefir
framleitt heíminn og þá lilýtur þú að trúa því, að sams konar
lijarta og lians slái bak við alla tilveruna. Og þetta hlýtur að
veita lífi þínu frið og fylling. Það sannfærir oss um að lilut-
verkin, sem vér vinnum sérstaklega eða sameiginlega, bafi