Kirkjuritið - 01.05.1965, Blaðsíða 74

312
KIRKJUIUTIÐ
Höfundur sögunnar
Ef vér snúum oss að freistingasögu Nýja testamentisins, þá
kemur hún oss aðeins kynlega fyrir sjónir, meðan vér gerum
oss ekki grein fyrir, hver er höfundur liennar og hvernig hún
er til orðin. Þegar vér förum að hugsa um það, liggur heinast
við að spyrja: Hverjir voru viðstaddir, Iiver gat verið til frá-
sagnar um þennan atburð? Og því er auðvelt að svara: Meist-
arinn var staddur aleinn í óbyggðinni. Það hlýtur því að liafa
verið liann, sem sagt liefur lærisveinunum þessa sögu. Og þegar
vér gerum oss þetta ljóst, skiljum vér undir eins eðli liennar.
Jesús talaði í líkingum og dæmisögum. Þetta er auðsjáanlega
táknsaga um andlega reynslu hans í óbyggðinni. Þetla er saga
um innri baráttu lians, áður en hann kemur opinberlega frain
lil að flytja fagnaðarerindi sitt. Skoðum frásögnina í þessu
1 jósi, og þá verður hún engin kynjasaga framar.
Þú e.rt sonur minn ....
Stundum liefur verið litið svo á, að skírn Jesú í ánni Jórdan
liafi verið eins konar vígsla lians til liins mikla spámannsstarfs.
Þegar liann stígur upp úr vatninu, sér hann himnana opna
og heyrir rödd Guðs, sem segir: „Þú ert sonur tninn elskuleg-
ur, sem ég hefi velþóknun á.“
Hvað sem Jesús annars kann að hafa skilið við þessi orð, er
það víst af kenningu hans, að þetta liefur meðal annars orðið
lionum opinberun um gæzku Guðs og föðureðli. Eftir þetta
fer hann ekki aðeins að tala um föður sinn á liimnum, lieldur
kennir liann líka lærisveinum sínum að ltiðja: FaSir vorl Og
í dæmisögum lians, eins og í sögunni um glataða soninn, líkir
liann Guði ávallt við miskunnsaman föður, sem reiðubúinn
er að gefa börnum símim góðar gjafir, ef þau biðja hann.
Mannkynið verður í vitund lians að einni stórri fjölskyldu.
Köllun lians er að stofna guðsríki á jörðu og boða sinnaskiptin,
sem eru nauðsynlegt skilyrði þess.
Stormur efasemdanna
Eins og allir vitranamenn og spámenn fyrr og síðar liafa gert,
fer liann út í óhyggðina til að ilvelja einn með Guði sínum,