Kirkjuritið - 01.05.1965, Qupperneq 88

326
KIBKJURITIÐ
fremst Jesaja og Sálmana. Farðu að dæmi lians og byrjaðu á
þeim ritum. (T. d. Sálm. 1, 23, 32, 51 og 121).
Biblían er seintekin. Þú verður að byrja á lionum, sem liún
öll snýst um. Allt annað verður þér skiljanlegra í Ijósi Hans,
sem verða mun um síðir Ijós þitt. Það mun varpa birtu yfir
iðju þína og æfi.
Skella bókinni aftur að loknum lestri og þjóta til vinnu
þinnar? Það munt þú ekki gera. Hljóður situr þii um stund
með „perluna dýru“ milli liandanna og virðir bana fyrir þér.
Og þú munt finna löngun til að þakka Guði og biðja.
Byrjaðu í dag. Ekki er eftir neinu að bíða. Þú munt ekki fá
betra næði né beldur verða betur fyrir kallaður annan dag.
Nú er mönnum ekki ráðlagt að vera einir um allt, allra sízt
andleg efni. Að tilvísan Jesú ættu tveir eða fleiri vinir að koma
saman og ræða um þá liluti. Þá er blessun vís.
Farðu ekki á mis við þá blessun!
Ó. Ó. þýddi
1 inínum augum er Ritningin báturinn, sem Jesús sefur í. Á meiVan hann
sefur er áhöfnin í óða önn að' leita að sprungu, sein kynni að vera koniin
á hátinn. Gæti t.tl. ekki einhver þrællyndur kafari liafa borað gat á hann
neðan frá?
I’á vaknar Drollinn og spyr: „Hvað bafist þið að?“ „Við erum að gá
að livort ekki sé einhvers staðar sprunga.“ IIví þá það?“ Það gæli komið
vatn inn um bana.“ „Og hvað um það?“ „Báturinn gæti fyllsi.“ „Og hvað
þá?“ „Hann gæti sokkið og við gætuni allir drukknað."
Og ég liugsa mér að þá niuni meistarinn svara: „Hvers vegna eruð þér
hræddir, þér lítiltrúaðir!“ — Thielicke, pró/essor.