Kirkjuritið - 01.05.1965, Page 55

Gunnar Árnason:
Pistlar
Jilikur
Fróðir menn telja að nm síðustu aldamót liafi allt að lielm-
ingur mannkynsins verið talinn kristinn. Nú er það minna en
þriðjungur. Um næstu aldamót benda allar líkur til að það
nái ekki fjórða parti. Svo ör er fjölgun þeirra þjóða, sem játa
önnur trúarbrögð.
Hér er ekki tekið með í reikninginn að tala þeirra, sem telja
sig á kirkjuskrá en lialda því jafnframt fram að þeir séu trú-
íausir, er heil legió.
Enginn græðir á því að vera ófróður um þessar staðreyndir né
loka augunum fyrir þeim. Þær þýða að kirkjan er ekki aðeins
í trúboðsaðstöðu utan liins svokallaða kristna heims, beldur
b'ka beima fyrir. Ástandið líkist æ meira því, sem var á fyrstu
öldum kristninnar. Kirkjan verður jöfnum böndum að berjast
fyrir lífi sínu heima fyrir og leitast við að snúa árásum utan
að upp í sókn.
Þessa gætir enn sem komið er minna hjá okkur íslendingum
en nágrannaþjóðunum. En kominn er tími til að vér vöknum
á verðinum, núum stírurnar úr augunum og gætum þess að
kirkjan á nýjum heimi að mæta.
Víst lætur bún sig fyrst og fremst varða einstaklinginn, og
segja má að inn við beinið og í hugarfylgsnum sínum sé liann
samur og áður. En með því er aðeins hálfsögð saga. Eins og
bver annar félagsskapur á kirkjan mikið undir þjóðfélagsliátt-
UW og ríkjandi stjórnmálaskoðunujm. Það er tvennt ólíkt bvort
bún nýtur vinsemdar og styrks ríkisvaldsins eða sætir óvild