Kirkjuritið - 01.05.1965, Side 92

KiRKjuniTin
330
Allmiklu endurbót fékk svo kirkjaii 1926. A«V innan var hún strigaklædd
og pappalögð og niáluð' utan og innan og gert við annað er aflaga fór. Þá
gaf Ungmennfélagið Ólafur pá kirkjunni nýjan rannna tun altaristöfluna.
Nýjan veglegan liökul og rikkilín eignaðist t'á kirkjan fyrir samskot frá
konum safnaðarins. Tvær stúlkur úr söfnuðinum gáfu ]tá einnig vandaðan
handunninn dúk á altarið.
Arið 1926 gerðist einnig það í sögu kirkjunnar, að biskup Islands, dr.
Jón Helgason, vísiteraði kirkju og söfuuð 20. júlí að viðstöddum sóknar-
prestinum, séra Jóni Guðnasyni á Kvennahrekku, safnaðarfulltrúa og sókn-
arnefnd og miklu fjölmenui safnaðarfólks. Voru þá liðiu 36 ár síðan þar
fór síðast fram hiskupsvísitasía, en það var í tíð Hallgríms biskups Sveins-
sonar. Telur Jón biskup kirkjuna eitl af prýðilegustu guðshúsunt þessa
lands til sveita, söfnuði og sóknarnefnd lil stórmikils sóma. Ilið eina,
sem hiskup finnur útásetningarvert við kirkjuna, er, að þar er enginn ofn.
Brýndi hiskup fastlega fyrir söfnuðinum, hver nauðsyn væri á, að ofn
væri þangað keyptur og reykháfur gerður.
Síðan líða 31 ár þangað til næst fer fram gagngerð endurbót á kirkj-
unni 1957—58. Stóð Benedikt Jóliannesson, sóknarnefndarmaður á Saur-
uin fyrir þeirri viðgerð.
Kostnaður við þá viðgerð var kr. 148.213.00.
Eg vil leyfa niér að taka liér upp það, sem Sigurbjörn liiskup Einarsson
lét skrá uni kirkjuna, þegar liann vísiteraði kirkju og söfnuð 9. septemher
1963:
„Kirkjan lilaut á árunum 1957—58 mikla aðgerð, suðurgafl á krossálmu
var endurnýjaður algerlega að viðum og þiljum, fúi mimiiiii hrott anuars
staðar, þar sem hans varð vart, tnrninn endurbyggður, þiljur klæddar
masonítplötum, áður voru ]iær pappa- og strigalagðar síðan 1926. Nýir
gluggar settir í, en ytri lögun þeirra látin lialdast. 011 var síðan kirkjan
niáluð utan og innan. Núverandi formaður sóknarnefndar stóð fyrir þess-
ari viðgerð. Svipttr kirkjunnar hefur tekið nokkrum hreytinguin við þessa
framkvæmd og hefur það sætt gagnrýni. Þó að breytingar þessar orki tví-
mælis, þar sem í hlut á hús ineð sérstæðu og listrænu sniði, þá haggar
það ekki Jiví, að þessi umbót hefur verið gerð af mikilli fórnfýsi og
dugnaði. Kirkjan er og niiklu lilýrri en áður var.“
Ljóst er af þcssum lýsingum á kirkjunni að söfnuði og sóknarnefnd
hefur verið annt um að lialda kirkjunni vel við þessi sextiu ár, sem hún
liefur staðið. Þeir menn, sem starfað liafa í sóknarnefnd á þessu tímahili
eiga því þakkir skilið fyrir óeigingjarnt starf. Eru þeir allmargir og er
hér ekki ástæða til að telja þá alla upp. Þó get ég ekki látið lijá líða, að
nefna hér þann niann, sein lengst allra hefur verið sóknarnefndarformaður
á þessu tímahili, Sigtrygg Jónsson, fyrrum lireppstjóra, á Hrappsstöðum.