Kirkjuritið - 01.05.1965, Side 62

300
KIItKJURITID
augum uppi aft' jietta hefur liaft mikla jjýðingu. Jafnframt
liófst sá siður aft flutt eru fræðandi erindi, ýmist yfir prestana
eina, eða allan almenning eftir að útvarpið kom til sögunnar.
Bar síðasta synod glögg merki livors tveggja.
En einmitt meft Jtessari endurvakningu synodunnar vaknaði
skilningur manna á Jjví, aft hún var ekki kirkjunni nægileg.
Margt er þann veg vaxið aft J>aft verður ekki rætt til hlítar,
hvaft })á aft unnt sé að ráfta J)ví til lykta á slíkri fjöldasam-
komu með svo takmarkaftan tíma. Breytt Jjjóðfélagsviðliorf
ullu því líka aft kirkjumálin urftu margslungnari.
Þá hefur ölluni hugsandi mönnum orftið ljóst, aft })að er
engin segin saga að þjóftkirkjufyrirkomulagið Iialdist meft
svipuðum Iiætti endalaust í landinu. Margt hendir lil Iiins
gagnstæða fyrr eða síðar. Þaft dylst a. m. k. ekki að kirkjunni
er lífsnauðsyn aft liafa sem mest sjálfsforræði í sínum innri
málum, J)ótt bæði henni og ríkinu sé liagur aft nánu sambandi
eins og málin standa enn.
1 hálfa öld hefur verift harist fyrir })ví að kirkjan fái sitt
eigið l)ing, sem tryggi henni úrskurðarvald í Jieim málum, er
hún samkvæmt eðli sínu á að ráða. Sú barátta er ekkert eins-
dæmi. í nágrannalöndum vorum, þar sem um líka kirkjuskip-
un er að ræða, liefur sama sóknin verið liáð og lieldur enn
áfram. Svipuðu máli gegnir um ensku biskupakirkjuna. Þar
una margir J)ví ekki lengur m. a. að drottningin skipi biskupa.
Nazistatíminn í Þýzkalandi opnaði líka augu allra fyrir })ví,
hvílíkur liáski kirkjunni kann að vera húinn, ef liún skoftar sig
sem hreina ríkisstofnun, jafnvel sættir sig við að vera ambátt
ríkisvaldsins.
1931 var stofnað til kirkjuráSs, sem tók til starfa ári síðar
og var framan af nokkurs konar millispor, sem miðafti í átt til
kirkjuþings. Ráðift skipa 4 menn undir forsæti hiskups og hef-
ur margt þarflegt unnið frá J)ví fyrsta.
Samt voru ekki lagðar árar í bát fyrr en aljnngi samþykkti
stofnun kirkjuþings 1957. Breyttist J)á aft sjálfsögftu nokkuð
Idutverk og vahl kirkjuráfts.
14. gr. laga um kirkjuþing ldjóðar svo:
„Kirkjuþing hefur ráfigjafaratkvœfii og tillögurétt um öll
Jxiu mál, er kirkju, klerkastétt og söfnuSi landsins varfia og