Nýjar kvöldvökur - 01.01.1948, Blaðsíða 135

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1948, Blaðsíða 135
N. Kv. FLINK STYRIMAÐUR 125 Við riðum hart til þess, e£ mögulegt væri, að láta fara vel um okkur næstu nótt — í fang- elsinu. En kvað skeður? Þegar við nálgumst víkina, sjáum við að mikill fjöldi skipanna, er þar lágu, höfðu brezka fánann við hún. „Hvernig stendur á þessu?“ sögðum við hvor við annan. „Þetta yfirgengur okkar skilning!“ Svo riðum við nokkru nær og mættum — já, hverjum haldið þið? brezk- um hermanni. Hann sagði okkur hvernig á stóð. Bretar höfðu fyrir hálfu ári síðan her- tekið Kapland. Þetta voru nú meiri gleði- tíðindin fyrir okkur, eins og þið getið farið nærri um. Við riðum á augabragði inn í borgina og gáfum okkur fram við aðalvarð- stöðina. Svo vorurn við kallaðir fyrir land- stjórann, og skýrðum honum frá ástæðum okkar og glæfraför og braski. Svo sendi hann okkur til sjóliðsforingjans, og tók hann okk- ur á sitt eigið skip. Nú vorum við tir allri hættu, en samt leið mér aldrei verulega vel; var eitthvað leiður með sjálfum mér. Við sigldum frá einum stað til annars, og frá einu veðráttu- fari til annars. Arin liðu, og mér óx fiskur um hrygg, þó eg segi sjálfur frá. Eg þótti standi óaðfinn- anlega í stöðu minni og kom mér vel við yfirboðara rnína. En alltaf langaði mig heim til Englands, og sérstaklega heim til móður minnar. Eg hafði skrifað henni tvisvar eða þrisvar sinnum, en ekkert svar fengið. Sein- ast var eg orðinn svo þreyttur og leiður á þessu lífi, að eg einsetti mér að strjúka enn einu sinni. Eg talaði oft um þetta við Hast- ings og kvaðst hann fylgja mér í gegnum þykkt og þunnt. Svo var það einu sinni, er við vorum í Port Royal á Jamaika, að þar lá margt verzlunarskipa, er voru að sækja sykur, og ætluðu nú til átthaganna. Kæm- umst við aðeins um borð í eitt af skipum þessum var okkur borgið. Vestur-Indlands- fara vantar æfinlega háseta, það vissum við, því að herskipin voru útsetin með að taka menn með valdi í sína þjónustu. En hvern- ig áttum við að kornast út í þessi skip? }a, það var nú ekki nerna ein leið tii þess: að synda út í þau; og það var nú að vísu eng- inn vandi, því að þetta var eigi langan veg að fara. En það gátu verið hákarlar á leið- inni, og það var eðlilega beygur í okkur við þá. Við teffdum þó á tvær hættur eina nótt- ina. Það var á lágnættisvökunni, eg ætti að muna það rétt. Við sigum með varúð á kaðli niður í sjóinn, og gripum svo sundtökin og höfðum liraðann á, í áttina til þess skipsins, er næst okkur var. \'ið heyrðum varðmann- inn kalla til okkar, hann hafði víst veður af tiltæki okkar, en við létumst ekkert heyra, en hertum bara á sundinu, því að nú reið á að flýta sér, þar sem ganga rnátti að því vísu, að bátur yrði sendur á eítir okkur, til að ná í okkur. Nú vormn við komnir að skipinu, og eg var að ná haldi á akkerisfestinni, og ætlaði að fara að vega mig upp eftir henni, er eg heyrði sárt óp! Eg sneri mér við. Það var hákarl, sem með kjaftinum hafði náð föstum tökum á Hastings og færði hann í kaf á augabragði. Eg stirðnaði upp af hræðslu, og var nærri búinn að missa taks á festinni, en áttaði mig strax og fikraði mig upp eftir henni. Og heppinn var eg, því að þá kom annar hákarl, sem ætlaði að leika á mig eins og Hastings, en náði aðcins til að taka af mér skóinn af öðrum fætinum. Það var nú ekki borið meira í þá máltíðina hjá honum! Skipsmenn, er sjónarvottar voru að leik þessum, hlupu nú til og hjálpuðu mér inn yfir öldustokkinn, og fóru þegar með mig niður undir þiljur. Þeir kærðu sig ekk- ert um að sleppa mér. — Og er báturinn, sent var að elta okkur, lagði að skipinu litlu síðar, og spurt var eftir mér, fengu þeir það svar, að hákarlarnir hefðu rifið okkur báða í sig. Með þau tíðindi varð svo báturinn að snúa heim til sín. Þessu var svo yfirlýst og við skráðir dauðir í skýrslum herstjórnarinnar. Já, því miður, vinur rninn Hastings var dáinn, og það var í sannleika skammt á milli
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.