Lítið ungsmannsgaman - 01.02.1852, Blaðsíða 53

53*
frá þessum hræðilega kvalara, seni sifelt hjekk
utan í honum, og vilrli gefa honum sem flest
minnisstæð merki um viftureign þeirra.
Með þessu móti komst upp allt þetta leynd-
armál; og næsta inorgun gekk jressi saga allra
á milli, svo hún varð hverju barni kunnug.
Kaupmaðurinn gaf þeim manni stúlkuna, seni
hana hafði frelsað, en múnkurinn frakkaði sín-
um sæla, að komast burt úr borginni, og láta
frar aldrei sjá sig aptur, er hann hafði bakaö sjer
allra manna fyrirlitningu fyrir óráðvendni sína og
hrekkjabrögð.
20. Skáktaflið.
Einu sinni varbiskup að kirkjuvitja á Eng-
landi; á ferðinni að heiman kemur hann á áliðn-
um degi til vinar sins, og ætlar að gista hjá
honum um nóttina. Um kveldið ganga svein-
ar freir, er með biskupnum voru, út í skóg einn,
sem lá skammt frá húsinu. Jar sjá freirmann
nokkurn sitja flfitum beinumi rjóðri; hann hafði
skáktafl fyrir framan sig, var að smátauta eitt-
hvað fyrir munni sjer, og frví líkast eins og
hann væri að teíla skák við sjálfan sig. Jeir
ganga til hans og spyrja hann, hvað hann sje
að gjöra, hvort hann sje að tcfla. Maðurinn