Lítið ungsmannsgaman - 01.02.1852, Blaðsíða 59

59
um amiai'i, enn vel sofiið nautakjöt, Ijúfíenga
steik og bragögott brauö; og svo er sem nefiö
finni ekki luktina af ööru, en kjötsúpu. Lík-
aminn helzt þó enn við fullstyrkur. Jriðja og
fjórða daginn, en f)ó einkum binn siðari, hætta
öll umbrot og garnagaul í maganum, en {)á
keniur óvenjulegt magnleysi. Manni finnst á
liverri stundu, eins og hann ætli að líða í öng-
vit, ogjafnvel öndinlíða upp afhonum; honum
ermjög ómótt, og hann kennir einhverra ónota,
sem hann hefur aldrei fundið til áður. 3>ó hef-
ur Iiann enn þá góða matarlyst; en f)ví meir
sem dregur af honum, þess ólystugri verður
hann. Fái maðurinn nú, eins og t. a. rn. jeg
fjekk, einhvern munnbita, þá glejTpir hann það
í einhverju rænuleysi, og aö stundu liðinni finnst
honum hann engu bættari, heldur að verri; því
lionum finnst eins og hann hafi rennt niður lif-
andi krabba, sem rifur og slítur hann innan,
og ollir bonum óbærilegs sársauka.
„Fimmta daginn verður nraður kinnfiska-
soginn og bragölaus, inneygður og dapureygð-
ur, og getur ekki sjeð neitt glögglega frá sjer;
hörundið verður gráfölt, og líkaminn grennist
allur til hálfs, og livor limurinn sýnist vera