Lítið ungsmannsgaman - 01.02.1852, Blaðsíða 25

25
ynni. ÍÞegar nú guð drottinn og sonur hans
liöfðu sigrað djöfulinn, stéyptu þeir honum og
öllum, sem honum fylgdu, niður til helvitis;
jieir, sem höfðu verið hollir og trúir, voru tekn-
ir í hinar himnesku hersveitir, og fenginn bú-
staður á himnum til að lofa og vegsama guð.
En þriðji hópurinn, sem vildi sjá, hver endir á
yrði, var straffaður meðþví fyrir hálfvelgju sína
og hirðuleysi, að hann var rekinn' niður til jarð-
arinnar, mitt á milli himnaríkis og helvítis.
Jar lifa þeir enn í dag eins og huldufólk í
skógareikuin, klettum, liólum, vötnum og fljót-
um. Jeir eru meinlausir og þykir vænt um
mennska menn, enda lofa þeir jieim opt að sjá
sig og veita jieim lið, þegar jieir eru í nauðum
staddir.
12. Ljönið.
Ljónið er ákaflega höfuðstórt, og héfur á
makkanum þykkt og sítt fax; að framanverðu
er jiað miklu jneknara og sterklegra en að apt-
anverðu, en |>ó er það allsterklegt, hvar sem á
það er litið. Jað er vanalega 6 fet að lengd,
og 3 fet að hæð.
Ljónið er furðanlega aflmikið, því með