Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1931, Side 37

Eimreiðin - 01.01.1931, Side 37
eimreiðin TILRAUN DR. HEIDEGGERS 17 svo við. að hún hafði fundið hl lítilsháttar sjúkleika, gleypt í sig eitt af tilbúnum lyfjum doktorsins, og andast brúð- kaupskvöldið. Eftir er að minnast mesta urðuverksins í herberginu. fa, var heliarmikil bók í heilarkar broti með voldug- um silfurspennum. Ekkert var e ra á kjölinn, og enginn ~a sre'nt frá titli bókarinnar. " ,það Þóttust þó allir vita, !!,her Vaeri um töfrabók að •v a’ °2 eitt sinn bar svo > er þernan hafði tekið fna Upp’ aðeins til að þurka , .,henni rVkið, að þá hafði 1 í beinagrindinni inni í hteianum, mynd ungu kon- nnar hafði stigið einu feti ramar, á 9Ólflð’ °S vms ^augsleg andlit höfðu gægst H3m 1 sPeSÍlinn, en eirhöfuð hl'Ppokratesar Ygldi sig og ‘Varaðu þig!« JanniS vnr les- og starf- u dr. Heideggers háttað. ^umaraftan þann, er saga vor hrafnsva? miðju herh 'benviður’ 1 iu herbergi, og á því ker ! lpuðu sleri, fagurlega srn'v’ elð prVðilegasta lista- ®lBl- Selargeislana lagði inn um 9luSSa, millum tveggja ^ra, fölnaðra, rósoffnna 2 “"atialda, 0g féllu beint á þvert kerið, þannig að mildan ljóma lagði um hin öskugráu andlit allra fimm gamalmenn- anna, er sátu við borðið. Fjögur kampavínsglös stóðu einnig á borðinu. >Kæru, gömlu vinir mínir«, endurtók doktor Heidegger, »mætti ég eiga von á aðstoð ykkar við afar-skrítna tilraun, er ég hef í hyggju að fram- kvæma«. Svo sem áður er sagt var dr. Heidegger mjög einkenni- legur karl, enda höfðu sér- vizkuhættir hans skapað efni í ótölulegar kynjasögur. Sum- ar þessar sögur mætti ef til vill — sé það sagt mér til blygðunar — rekja til mín sjálfs; og ef einhverjir þættir í þessari sögu minni skyldu verða trú lesandans um megn, verð ég að sætta mig við að verða stimplaður sem skrök- sagnasmiður. Þegar þessir fjórir gestir doktorsins heyrðu hann ræða um fyrirhugaða tilraun sína, bjuggust þeir ekki við neinu nýstárlegra en músarmorði í lofttómri dælu, eða rannsókn köngulóarvefjanna með sterkri smásjá, eða einhverjum öðr- um hégóma, er hann var iðu- lega vanur að halda að kunn- ingjum sínum þeim til leið- inda. En án þess að bíða 2
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.