Eimreiðin - 01.01.1931, Síða 109

EIMREIÐin
Fyrsti þorradagur.
— Á snjóbíl yfir Hellisheiði. —
^eðrið var hryssingslegt, 8—10 stiga frost, talsverður vindur
°9 hríðarjagandi af landnorðri. Við lögðum á stað frá Ölfus-
arbrú kl. 2 e. h. í ágætri fólksflutningsbifreið, er flytja skyldi
0 bur út á Kambabrún. Færðin var ágæt þangað, snjólítið á
Ve9>num, og vagninn þaut áfram í hríðinni. Á Kambabrún var
®tlunin að komast í snjóbílinn, er þar skyldi vera til taks og
Ytja okkur suður að Kolviðarhól.
Snjóbíllinn, það er nýtt orð í málinu, og h:ð nýjasta af
^brgum nýjum farartækjum á íslandi. Ég hafði ekki séð þetta
röuverk, og var mér talsverð forvitni á því, og þó enn meiri
® aö reyna það. Snjóbíllinn var ekki kominn, er við komum á
ambabrún, en veðrið hafði versnað, hvest og fannkoman
'Sí‘ var bví ekki tilhlökkunarefni að eiga fyrir höndum
? b'ða þarna í bylnum og frostinu. En ísland er að verða
. ^zkunnar. Upp úr gaddinum á Kambabrún stendur ný-
|eis*Ur, allstór, járnvarinn timburskúr, sem ríkið á, opinn fyrir
amenn, sem skýli þurfa í vetrarhörkunum, meðan beðið
r ehir »skipi eyðimerkurinnar«, sem kemur hægt og sígandi
austur yfir botn-lausa fönnina sunnan frá Kolviðarhól. Þakklát
0rum við þeim, sem skúrinn reistu. Þar var þó logn og þurt
U'- En þar var líka hlutur, sem vakti undrun mína og einnig
c, k ®ti. Þar var sími, og var þaðan hægt að hringja í allar áttir.
VjV01 betta ekki vera fyrsta sæluhúsið á íslandi með síma?
okk ^r'n^urn t’t Reykjavíkur, en Reykvíkingarnir, kunningjar
ar- stóðu steini lostnir með heyrnartólið við eyrað, í hlýju
. Ur*um sínum í höfuðstaðnum, er þeir heyrðu, að við vorum
sunasambandi, staddir á Kambabrún í norðan-stórhríð.
, 10 béldum okkur nokkra stund í símastöðinni á Kamba-
brún
°9 skruppum, til skiftis, með stuttu millibili, út að gá,
«ppum, iu onuuo, uicv oiuuu uiiiiiuiii, ui av ESU>
, 1or ®kki grilti í snjóbílinn koma vestan fjallið. Eftir tæpa
u kutíma bið rofaði nokkuð, og við eygðum svarta þústu