Eimreiðin - 01.01.1931, Síða 121

£'MREIÐIN
MÆRIN FRÁ ORLEANS
101
emn af fyrsfu posfulum þjóðernisfilfinningarinnar hér í álfu, og
^iintist ég á það áður. Eins mætti segja, að hún sé einn af
sllra fyrstu píslarvottum prótestantismans hér í álfu. Sumum
nnst þetta kannske heldur undarlegt, en ef betur er að gáð,
nemur þetta í ljós. Kirkjunni var í nöp við hana út af þessu
nvorutveggja. Kaþólsku kirkjunni hefur aldrei verið vel við
onuga og sterka þjóðernistilfinningu. Eins og aðeins ein kirkja
skal vera hér í heimi, svo skal og vera eitt stórt og voldugt
Verjdarríki. Menn muna eftir hinu heilaga rómverska keis-
n'jadaemi; sem féll í rústir í Napóleonsstyrjöldunum 1806.
i.‘t »ideal« vakti fyrir kaþólsku kirkjunni, veldi, sem næði
Vyr allan heim, og hún hefði tangarhald á. En þetta mistókst,
e'ns og sagan sýnir. Kaþólsku kirkjunni var illa við Jeanne
af fleiru. Alt það, sem hún kom í framkvæmd, það sagðist
un og guð hafa gert, án nokkurra milliliða. En þetta varð
®>nmitt til að koma henni í beina andstöðu við kirkjuna, því
"°öun hennar var í þessum efnum sú, að menn ættu ekki
u snúa sér beint til guðs sjálfs, heldur til dýrðlinganna, sem
v° aftur bæðu guð að gera hitt og þetta fyrir mennina.
^ vona málaflutningur átti að hafa betri áhrif, því að auðvitað
, u dýrðlingarnir að eiga svo mikið undir sér, að þeir gætu
^ngið flestu þv; framgengt hjá guði, sem þeir vildu. Jeanne
d^. er þá ein þeirra, sem færði menn nær guði sínum.
addir þærj sem voru ; fylgd með henni, kvaðst hún hafa
ngið frá gugj sfnuni) sdr fjj styrktar og stuðnings í lífsbar-
unni. Einnig varð hún aðalsmönnum sérstaklega þyrnir í
hitt-Ulu-' ^ún var sa^*aus °3 óreynd stúlka, svo þegar hún
. !. Þá menn á leið sinni, sem henni fanst vera fífl og fá-
feld'1’93-1'’ sagði hún þeim hreinlega álit sitt og nélt í ein-
hú n' s‘n.n>’ að þeir myndu fara eftir ráðleggingum þeim, sem
s n Sebj þeim. Hún var svo skilningslaus á mannlegt eðli,
að h' ^ var von’ Þar sem hun var sv0 unS °S óreynd,
be' L n V'ss' nienn geta ekki horft framan í hinn
mik' 3S^a sannle>l<a- ^að hefur verið sagt, að sá sem segði of
j'a"10 sannleika, hann verði hengdur. Sannaðist það á Jeanne
ustrc’ Pótt ekki væri hún hengd, heldur brend. En hættuleg-
UnoVarð. hún höfðingjunum með skilningi sínum á eðli kon-
ríki 0rns'ns- Hugsjón hennar var sú, að konungur skyldi gefa
Var 9U®'' en ^a® sv0 aítur ^en' a^ h°num- Nú
að c0nunSsvaldið lítt öflugt, en vald lénsmanna mikið, svo
hætt kCSS' s^°óun yrði ofan á, þá myndi þeim verða mesta
af j,3 • °u'n> konungur myndi fá þarna ástæðu til þess að taka
þej96"11 Íarðeignir þeirra og auðvitað fá yfirráð fullkomin á
fglla'’ Svo að þeir yrðu allir valdalausir. Jeanne hlaut því að
’ °9 hagsmunir kirkju og aðalsmanna vörpuðu henni