Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1932, Page 109

Eimreiðin - 01.04.1932, Page 109
EiMREIÐIN KREUTZER-SÓNATAN 229 Var sem einhver púki hvíslaði í eyra mér: »Já, skældu nú °S vældu og láttu þau sleppa úr greipum þér. Þú færð þá en9ar sannanirnar, og efinn heldur áfram að kvelja þig eins ®9 áður!« Samstundis var öll viðkvæmni horfin, og ég fyltist ^Ögnuði, tryltum fögnuði yfir því, að nú væri þjáningum mín- Uln senn lokið, að nú gæti ég refsað henni, losað mig við hana, gefið hatri mínu Iausan tauminn! Ég gerði það líka. Eg varð eins og villidýr, já, meira að segja eins og grimt, blóðþyrst og lævíst villidýr. »Nei, nei, hægan, hægan!« sagði ég við Jegor, sem gerði s*9 líklegan til að fara inn í salinn og tilkynna komu mína. 'Flýttu þér heldur að útvega vagn, og farðu svo eftir ^rangri mínum út á brautarstöðina. Hér er kvittunin. Og farðu svo!« Jegor hvarf inn ganginn til þess að ná sér í yfirfrakka, og M að koma í veg fyrir að þau yrðu hans vör, fór ég á eftir honum að dyrunum á herbergi hans og beið þar eftir hon- Uln, þangað til hann var kominn í yfirfrakkann. Milli salsins °9 gangsins voru nokkur herbergi, en samt heyrði ég greini- *ega innan úr salnum klið af samræðum og glamur í diskum °9 hnífum. »Þau eru þá að matast og hafa ekki heyrt, þegar e9 hringdi. Bara að þau rekist nú ekki hingað fram!« hugs- aði ég. Jegor var nú kominn í frakkann og lagði þegar af stað. Ég læsti dyrunum á eftir honum. Ég var nú einn eftir, og það fór hrollur um mig við til- ^Ugsunina um, að nú yrði að láta til skarar skríða. En hvernig? Ég vissi það ekki enn, þó að ég væri mér þess meðvitandi, að nú væri úti um alt, að nú væri ekki nokkur Snefill eftir af efa um, að hún væri sek, og að nú bæri mér ke9ar í stað að refsa henni fyrir svikin og segja skilið við ^ana fyrir fult og alt. Áður hafði ég verið á báðum áttum. Ég hafði hugsað sem svo: »Ef til vill er það ekki satt. Ef W vill skjátlast mér«. En nú var allur efi horfinn. Hér eftir ekki komið til mála að snúa við. Það var deginum ljósara. ^ún situr hér alein með honum um hánótt í fjarveru minni. ^ún býður öllu velsæmi byrginn! Ekki bætir það úr skák, ef kessi dirfska og ósvífni á að vera til þess gerð að villa öðr- Utn sýn og koma í veg fyrir grun um afbrotið, eða svo sem
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.