Eimreiðin - 01.07.1938, Qupperneq 16

.248
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
EIMHBIÐIS
gröt ókunna hermannsins til að taka þátt í hinni miklu bseB'
argerð. Brátt varð aðsóknin svo rnikil að auka varð rúm það í
kirkjunni, er fólkinu var ætlað. Þarna krupu hlið við hlið menn
og konur á öllum aldri og af öllum stéttum í þögulli bæn um
Irið á jörð. í tugþúsundum eintaka var prentuðum leiðbein-
ingum útbýtt meðal þeirra, er heimsóttu þenna stað, og það var
eins og í kyrðinni þarna streymdi kraftur upp frá sameinuðum
hugum hins krjúpandi mannfjölda. Daginn, sem ég kom f
Westminster Abbey, var þar l'jöldi ferðamanna eins og ætíð, til
að skoða kirkjuna, og allir staðnæmdust þeir að lokum við
gröf ókunna hermannsins í þögulli lotningu. Blöðin skýrðu frá
því að þarna hefðu hugir brezku þjóðarinnar sameinast um
hið mikla takmark friðarins, allra hugir, jafnt þeirra, sem hæst
voru settir í mannfélagsstiganum sem hinna lægst settu. Iíona
forsætisráðherrans kraup þar við hlið fátækra almúgakvenna-
Prestar, hermenn, sjómenn, flugmenn, karlmenn, konur og börn
af öllum stéttum og stigum, krupu þarna eða biðu eftir að koin-
ast að, en yfir öllu hvíldi hin djúpa alvöruþrungna kyrð kirkj'
unnar, með sín himingnæfandi hvolfþök og turna. Ameriskir
ferðamenn, ferðamenn frá meginlandi Evrópu og úr öllum átt-
um heiins nálguðust hægt og hljóðlega þenna helga reit, spurðu
hvislandi hvað um væri að vera, og þegar þeim var sagt þuð>
lögðu þeir írá sér ljósmyndavélar sínar, leiðsögubækur og ann-
an farangur og völdu sér rúm við þessa blómum skrýddu gröf-
1 árin, sem glitruðu í augum ýmsra, einkum kvennanna, bárU
þess órækt vitni, að hér var alvara og einlægni að verki, o11
engin uppgerð. Og ég fór að hugsa um hvort íslenzka þjóðin
mundi á svipaðan hátt geta sameinað hugina á stund hættunnar,
— en ég var ekki alveg viss um svarið.
Hvergi fann maður betur en þarna í Westminster Abbey þá
friðarþrá, sem logar undir í hjörtum fólksins, en áfrain balda
stórveldin að hervæðast af óstjórnlegu kappi. Svartasta styrj'
aldarblikan er liðin hjá að þessu sinni, en hinn vopnaði friðui
er ótraustur, og enn getur styrjöldin brotist út þegar minst
varir.