Eimreiðin - 01.01.1944, Blaðsíða 27

RTMUHITPIN
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
7
ræða. Þess er líka þörf. Allskonar missögnum og jafnvel
hættulegum í-ógi hefur stundum verið dreift út um okkar
fámennu þjóð. Eitt nýlegt dæmi þess mun fæstum úr minni
liðið. Þörfin á öflugri upplýsingaskrifstofu er brýn. Þótt
einlægir vinir verði stundum til að taka svari okkar er-
lendis, þá sannast á okkur sagan um Helgu í öskustónni,
að auðvelt er hinn umkomulausa að sverta. Eitt nýjasta
dæmi þess gat að líta í einu dagblaðanna fyrir tveim dög-
um. Sænskur blaðamaður ritar bók um ástandið í her-
numdu löndunum á meginlandi Evrópu, þar á meðal Norður-
löndum (Arvid Fredborg: Bakom stálvallen) og getur þar
þess, samkvæmt frásögn blaðsins, um Höyer þann, er eitt
sinn leitaði hælis hér á íslandi, að hann sé ein hin al-
ræmdasta nazistasleikja í flokki blaðamanna nú í Dan-
mörku. En hvort sem það nú er til að hreinsa bæði sína
þjóð, Dani og Norðmenn af þeirri smán að eiga Höyer
þenna að landa eða af öðrum ástæðum, gerir Fredborg
hann að fslendingi, og hefði þó nafnið eitt átt að nægja
til þess að sjá, að svo gat tæplega verið. Þetta er aðeins eitt
dæmi af mörgum um rangfærslur, sem ísland varða. Rang-
færslum og rógi þarf að mótmæla, hvaðan sem slíkt kemur.
Þetta hefur verið lífseigt allt frá tímum Arngríms lærða,
sem ekki tókst fyrir hálfri fjórðu öld, með sínum ágætu
ritum, Brevis Commentarius, Anatome Blevkeniana og
Epistola pro patria defensoria, að kveða róginn niður, þótt
Arngrímur áorkaði miklu. Enn er fullkomlega þörf árvekni
°g' öflugrar upplýsingastarfsemi út á við um land og þjóð.
Það hafa okkur velviljaðir brezkir og amerískir blaðamenn
einnig bent á oftar en einu sinni og nú síðast blaðamað-
Urinn Porter Mc Keever, fyrrv. forstjóri upplýsingaskrif-
stofu Bandaríkjanna hér, í sinni ágætu ræðu að Hótel
Borg, er Blaðamannafélag íslands hélt honum þar kveðju-
samsæti. Sendimenn fslands erlendis munu yfirleitt leit-
ast við að vera á verði gegn missögnum og utanríkismála-
ráðuneytið hér heima í sambandi við þá. En upplýsinga-
starfsemin þarf að snúast upp í skipulagða og jákvæða
landkynningu, sem þó sé laus við allt auglýsingaskrum,