Eimreiðin - 01.01.1944, Blaðsíða 48

28
GISTING I REYKJAVÍK
eimreiðin
Aft' loknm kom ég-á áfangastaðinn, — þangað sem liús kunn-
ingja míns átti að standa, hægra megin við götuna.
En þar var þá engin bygging, aðeins sléttur melurinn, þakinn
snæ. Og þó var þetta alveg áreiðanlega rétti staðurinn, því ég
þekkti mætavel fornu tveggja hæða timburliúsin, er standa að
austan og vestan við hús kunningja míns, sem er nýtt og byggl
úr steinsteypu. En það var hara ekki þarna núna, og átti þó að
mega sjá minna grand í mat sínum en þrílyft stórhýsi!
Ég starði lengi á anðan melinn, sárgramnr og vinglaður, en
raunverulega' alltof úrvinda til að geta hugsað skýrt. Mig lang-
aði mjög til að láta fallast niður í mjúkan snjóinn og sofna.
Þá sá ég, að hinumegin við götuna var lágt, gamalt liús, einn
af þessum svokölluðu steinbæjum. Þar var ljós í glugga, og yfir
dyrunum stóð með svartmáluðum skrifstöfum: Gisting.
Auðvitað greip ég tækifærið fegins hugar og harði þarna að
dyrum. Ur því að þar logaði ljós, var sennilegt að einliver væri
vakandi. Ég þóttist lieldur en ekki slá tvær flugur í einu liöggi:
losna við að leita að liúsi kunningja míns, sem mér var óskiljan-
legt, livað orðið liafði af, og lilífa honum við ónæði svo síðla
nætur.
Það var dauft, bláleitt Ijós í glugganum, eins og lýsti gegnum
þvkk tjöld. Ég liorfði á þessa glætu og heyrði ekki, að gengið
var um fyrir innan og hurðin opnuð. Mér var eins og dálítið
kynlega við, þegar ég sá allt í einu inn í myrkan gang og greindi
óljóst einliverja mannveru inni í dimmunni.
„Gott kvöld,“ sagði ég og mun liafa verið skjálfraddaður. „Af-
sakið, en er hægt að fá gistingu hérna?“
Þýð og kyrrlát kvenrödd svaraði: „Já. Gjörið svo vel að koina
inn.“
Rödd, sem er ljúf eins og svefninn sjálfur, móðurrödd, eða
góðrar systur, — livað er indælla en að bjóða til bvíldar, þegar
maður er aðframkominn af svefnþörf og þrevtu? Mér livarf á
samri stund allúr beygur, og ég fylgdi liiklaust ókunnu konunni
inn í húsið.
Hún opnaði hurð í ganginum og gekk á undan mér inn í litla
stofu. Ekkert ljós var þar, en dálítil hirta frá glugganum: það
voru engin tjöld fyrir lionum. Ég sá í hálfdimmunni borð og
nokkra stóla á miðju gólfi og uppbúið rúm við annan vegginn.