Eimreiðin - 01.01.1944, Qupperneq 62

42
HVERS Á [THOMASJ HARDY AÐ GJALDA? EIMREIÐIN
Og það er trú mín, að af þessari rót sé loks vaxið það bók-
menntablóm í Helgafelli, sem lesendur mínir hafa nú fengið að
sjá. —
En nú endurtek ég spurningu Tómasar, til þess að liann svari
lienni sjálfur: Hvers á Hardy aS gjalda?
Allir geta séð, hve nauðaómerkilegt mál þetta væri, ef það
snerti aðeins mig. Enda þótt smágrein T. G. sé bersýnilega í
þeim tilgangi skrifuð að niðra mér, en ekki af umhyggju fyrir
bókmenntunum, er ekki auðvelt að sjá, livernig hún ætti að geta
skaðað mig, ekki meira mark en almennt mun á liöfundinum
tekið. Ég kostaði ekki útgáfu bókarinnar, og bvað sem því
leið, þá seldist liún upp á örfáiun vikum og liafði verið ófáanleg
um a. m. k. tíu mánaða skeið, þegar Helgafell kom loks með
greinarstúfinn, svo að liér virðist þá nokkuð liafa brostið á um
árveknina. Svo ætla ég einnig, að umrætt tímarit (í daglegu tali
iðulega nefnt Leirhnúkur, og læt ég ósagt, livort það nafn stendur
í nokkru sambandi við kveðskap þann, er T. G. liefur stundum
birt í ritinu), lesi ekki nema liverfandi lítið brot af þjóðinni.
Ritið er líka selt dýrara verði en svo, að ég og mínir líkar megi láta
það eftir sér að kaupa, jafnvel þó að freistingin gerði vart við
sig, en af lienni hef ég ekki baft að segja. Ef markmiðið var
að koma þeirri liugmynd inn lijá fólkinu, að forðast bæri bækur,
er ég liefði þýtt, vegna þess bve ég dragi þær niður í sorpið,
þá er ekkert vissara en að þar liefur verið slegið vindliögg. Til
þess þarf áreiðanlega meiri orku en T. G. og Helgafell ráða yfir.
Mér er kunnugt um, að ýmsir keyptu Tess beinlínis vegna þess,
að þeir töldu mitt nafn tryggingu fyrir því, að bókin væri góð,
og ég hef síðan fengið eindregin tilmæli um að þýða aðrar bækur,
og eingöngu eftir eigin vali. Við þessuni tilmælum lief ég- ekki
getað orðið. En það er víst, að þýði ég aðra bók, þá verða það
fleiri en einn og fleiri en tveir forleggjarar, sem liana vilja þiggja
lil útgáfu. En ég veit engin líkindi til þess, að ég þýði fleiri
bækur. A. m. k. býst ég við að liafa öðru að sinna nokkur næstu
árin.
Sjálfs mín vegna var þannig engin ástæða fyrir mig að senda
T. G. aftur linútu þá, er hann kastaði til mín. Til þess er önnur
ástæða og almennari. Hennar vegna lief ég talið það rétt að þegja
ekki. Það, sem um er að ræða í þessu máli, er eitt af einkennum