Eimreiðin - 01.09.1962, Blaðsíða 62

238
EIMREIÐIN
U M HOFUNDINN
LAO SHE er skáldanafn. Að skírnarnáfni lieitir liann Shu Qing-chun,
ur og uppalinn í Peking. Heimildum ber ekki saman um fæðingarárið', _
segja 1897 aðrar 1898, og ein meira að segja 1899! Hann er af gömhun 1 ^ ^
ættum, en Man er ættflokkur einn, sem hafðist við í Norð-austur-Kína> «
livers nafni við köllurn landsvæði þetta Manchuríu hér vestra. ... „f
Lao She ólst upp meðal óbreytts almúgafólks, og þekkti því líf þess og kj01 ^
eigin reynd. Hann mun þó ekki liafa liðið skort í bernsku, einkum ve®n^p,að
að rnenn af Man-ættum nutu nokkurra forréttinda. Þegar lýðveldið var s ^
— þá var hann um fermingaraldur — mun hins vegar mjög hafa syrt í áhnu-
She sjálfur er mjög dulur á eigin kjör: en líklegt er, að hann hafi liöiö nl ^
sáran skort á þessum árum. Hann aflaði sér háskólamenntunar. 1924 f°r ja,
til Englands, kenndi um tíma í School of Oriental Studies, Lundúnar Has ’ ^
í Englandi skrifaði hann fyrstu skáldsögu sína: Heimspeki Chang gamla-
in út 1926 og fékk þegar góðar viðtökur. Kom síðar heim til Kína og va ^
skólakennari. Hann varð forseti rithöfundasambands, sem skipulag®1 1
, ctríðsins
spyrnu gegn Japönum á hmu andlega sviði, á árum kínv.-japansKa » ^
A þeim árum dvaldist hann í Chong-Qing (Chungking). Annars er liann
drægur og hefur ekki tekið þátt 1 stjórnmálum. -piir,
Hann er afkastamikill rithöfundur, liggja eftir hann rnargar ska
einnig mörg leikrit. Rúman síðasta áratuginn hefur hann til dæmis en g _
skrifað leikrit. Af þeim er til á ensku Dragon Beard Ditch (Foreiglþ Ajjnn
ges Press, Peking 1956). Frægasta skáldsaga hans er Luo-to Xiang-zi (U ‘ •
Lukkudrengur), sem kom út 1937, þýdd á ensku af Evan King og sjjj
New York 1945. Fékk hún þar mjög góðar viðtökur. Mesta verk hans er
tong tang (Fjórir ættliðir undir sama þaki), sem hann lauk þó aldrei
lýsir liann vesælu lífi kínverskrar alþýðu undir hernámi Japana.
Lao She slær á tvo strengi: þunglyndi eða kímni. Hann er talinn af slÁsgg.
eitt bezta kímniskáld kínverskt, og kemur það einkurn frarn í sumuin - ^
unum. Annars er lífsviðhorf hans bölsýnt. Örlögin eru ill og verða ekki u®
Hann er enn á lífi og á heima í Peking, sem allar sögur lians eru helga®aI
Si
við, i>ar
mu'11
að skilja, að það kallaði hana ekki
frú Ming, en það var ávallt reiðu-
búið að setja upp svip sem virtist
segja: Að undanskiklum þessurn
kjól ertu ekkert öðruvísi en við,
nema ef þú værir eitthvað heimsk-
ari. Því nákvæmar sem hún skipu-
lagði lilutina, því tíðara setti það
upp slíkan svip. Hún brann öll af
löngun eftir tækifæri til að láta
það kenna á hnefunum. Hún sagði
því iðulega upp vistinni, það var
liennar eina leið til að svala
a bríðl
sinm.
Herra
Ming var einv
/ald111
lét
haú3
SKiptum vio Konu sm»> .
þó sjálfráða um að leyfa vjg
um að leika lausum hala, H 'þjóU'
nágrannana eða segja UPP ^ J
ustufólki. Honum fannst ^
þessum sviðum ætti húsrnó ir^
lialda uppi heiðri ^e*nljtoltúr
Hann var iðjusamur og ^
maður. Leit sjálfur niðui