Eimreiðin - 01.05.1967, Side 38

Bertel Gripenberg:
Ennþá einu sinni . . .
Nú kemur vorið enn þá einu sinni,
svo ærslafullt og hlýtt og glatt.
Með ungra daga eirn um loftin björtu
fer aftanbleerinn létt og hratt.
Við söngvaþyt i svörtum skógargreinum
sýnum okkar gleðibrag
og hefjum enn eitt lag um lifsins yndi
litla stund, þann góða dag.
Hvert eitt blóm að beði dauðans hnígur,
þótt borið hafi sumarþel.
Haustið grcetur allan rósa-roða
raunalega fljótt, i hel.
Allt er hverfult, allt er feigðum hjúpað,
eins og draumur, villuför.
Og strengur þessa Ijóðs, sem lœt ég óma,
að lokum snýr að þagnarskör.
Allt sem var þess unaðs virði, að unna,
eins og reykur burtu fer.
Eins og laufblað, eða fiðluhljómur,
okltar þrek gegn stormi er.
En nú er komin ennþá einu sinni
okkar stund, af vorsins náð.
Gcetum þess, að allslaust hverfi eigi
augnablik, svo lengi þráð.
Sigurður Draumland
íslenzkaði.