Tímarit lögfræðinga - 01.12.1997, Qupperneq 29

Aðeins skal vakin athygli á 4. mgr. 10. gr. um heimild til að kveðja lækna og
aðra sérfróða menn til starfa í þágu nefndarinnar. Breytingatillögur okkar að
framan gætu, næðu þær fram að ganga, valdið ríkari þörf en áður á að kveðja
„aðra sérfróða menn“ til starfa í einstökum málum, s.s. menn kunnuga launa-
markaðinum.
Vextir
16. grein laganna er svohljóðandi:
Bætur fyrir þjáningar, varanlegan miska,
örorku og missi framfæranda bera vexti frá
því að tjón varð. Vextimir skulu nema 2%
á ári, en dómsmálaráðherra getur í samráði
við Seðlabanka Islands breytt vaxtafæt-
inum. Ákvörðun um slíka breytingu skal
gilda í a.m.k. tvö ár.
Um dráttarvexti fer eftir reglum vaxta-
laga.
16. grein laganna orðist svo:
Bætur fyrir þjáningar, varanlegan
miska, tímabundið atvinnutjón og missi
framfæranda bera vexti frá því tjón
varð. Bætur fyrir varanlega örorku bera
vexti frá upphafsdegi metinnar örorku
skv. 5. gr. Vextimir skulu nema 4,5% á
ári.
Um dráttarvexti fer eftir reglum
vaxtalaga.
Bætur fyrir varanlega örorku skv. 6. gr„ eins og við lögðum til að hún yrði,
miðast við þann dag sem markar upphaf varanlegu örorkunnar, þ.e. það
tímamark þegar frekari bata er ekki að vænta sbr. orðalag 5. gr. Eins og tafla 6.
gr. er uppbyggð og vegna þess að gert er ráð fyrir að tjón slasaða, fyrir tímabilið
frá slysdegi þar til honum er metin varanleg örorka, yrði gert upp sérstaklega,
bera tjónþola ekki vextir af bótum fyrir varanlega örorku fyrr en frá því
tímamarki sem varanleg örorka hans miðast við. Við gerðum tillögu um að 16.
gr. yrði breytt í samræmi við þetta. Upphafstími vaxta af öðrum bótum héldist
óbreyttur.
Varðandi ákvörðun vaxtafótar, sem fram kemur í greininni, töldum við
rökrétt, að um hann skuli gilda hið sama og felst í reglum um framtíðarávöxtun
bóta og útreikningar 6. gr. byggjast á. Tillaga okkar var sú, að greininni yrði
breytt til samræmis við það úr 2% í 4,5% ársvexti.
5. AFDRIF FRUMVARPSINS
Álitsgerð okkar til allsherjamefndar, sem dags. er 10. nóvember 1995, fylgdi
fullbúið frumvarp til laga um breytingu á skaðabótalögum, eins og að framan
er greint. Fmmvarpið var sent mörgum aðilum til umsagnar og hlaut ítarlega
umfjöllun í þingnefndinni. Mikill stuðningur kom fram við frumvarpið, einkum
frá lögmönnum. Barst Alþingi skrifleg áskoran stórs hluta lögmannastéttarinnar
um að afgreiða frumvarpið sem lög frá Alþingi og tryggja með því slösuðu fólki
réttmætar bætur vegna fjártjóns og miska. Mikil andstaða kom einnig fram við
frumvarpið einkum frá vátryggingafélögunum og samtökum vátryggjenda.
253