Hugur - 01.01.1996, Blaðsíða 22

Hugur - 01.01.1996, Blaðsíða 22
20 Kristján Kristjánsson svo ær að halda að ég fallist á slíkt! Já-ið í sögu 1 væri að vísu auðsótt en ekkert er fjær lagi en að nytjastefnan réttlæti morðið á Þórði í sögu 2. Hvað til dæmis um fordcemisgildið sem slíkt verk skapaði, kæmist það upp (og auðvitað kæmist það í reynd upp á endanum)? Vísast yrði skjótt til nýtt hugtak í málinu, „Þórðarótti“ (sbr. „Þórðargleði“ eða „Þórðarverk"25), um beyg manna að leggjast inn á spítala og jafnvel að spássera framhjá spítölum á síðkvöldum, eigandi á hættu að vera kippt inn og notaðir í varahluti. Og hvað um „þröskuldsáhrifin“ á gerandann, lækninn? Til hvaða ógnarverka væri hann llklegur að grípa næst eftir að hafa yfirstigið þennan fyrsta þröskuld?26 Nytjastefnan skýrir þannig ljóslega hvernig breytni læknisins í sögu 1 var rétt en röng í 2. Beinum þá sjónum að jámbrautarstöðinni. Nytjastefnumaðurinn á klárt og kvitt svar við því hvers vegna rétt sé að grípa í handfangið í sögu 3. Að forða fimm mönnum frá bráðum bana á kostnað eins skapar ekkert skelfilegt fordæmisgildi í þessu dœmi eins og það hefði gert á spítalanum, einfaldlega vegna þess að það vekur engan Þórðarótta. Það ylli mér naumast mikilli skelfingu að vita að væri ég járnbrautaverkamaður gæti ég átt á hættu að stjómlausum vagni væri beint að mér fremur en að hann dræpi fimm vinnufélaga mína. Ég efast um að það kæmi til fjöldauppsagna hjá jámbrautastarfsmönnum vegna slíks úrskurðar; en ég er aftur á móti viss um að fólk hugsaði sig tvisvar um áður en það legðist inn á sjúkrahús ef varahlutaþjónustan þar væri með þeim hætti sem saga 2 lýsir. Saga 4, um fituhlunkinn, á hér að mínum dómi meira skylt með 3 en 2. Það flækir hana að vísu ögn að jámbrautaverkamenn taka nokkra áhættu með starfi sínu, sem farþegi á brautarpalli gerir varla að öðru 25 Kosturinn á þessum orðaleik er höfuðástæðan fyrir því að ég fylgi ekki því fordæmi Þorsteins Gylfasonar úr „Líknardrápi“ að kenna „transplant"—söguna við „Þórodd á stofu 13“! Rétt er að benda á það hér að ég er ekki að neita því að það að takast á við ótta í lífinu („að lifa hættulega") geti að vissu marki verið þroskameðal og gleðigjafi. En mér virðist einsýnt að „Þórðaróttinn" sé langt fyrir ofan það mark; að fráleitt gæti verið hamingjuauki í því fólginn að búa í samfélagi þar sem hann væri ríkjandi. 26 Sjá ítarlegri umræðu mína um þetta efni í „Nytjastefnunni", bls. 76- 85.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.