Hlín - 01.01.1941, Qupperneq 22

20
Hlin
Og vjer þekkjum árangurinn: hvítasunnu-undrið,
kraftinn af hæ&um, sem þessum veiku og hrösulu
mönnum var veittur, til að snúast með djörfung, með
sitt lítilsvirta fagnaðarerindi, gegn dramblátri hernað-
armenningu Rómverja — og sigra.
Slíkur verður æfinlega árangurinn, þar sem vilji
mannanna er í bæninni tengdur vilja himnanna. Þá
streymir ofan krafturinn af hæðum, þá gerast máttar-
verk á jörðu.
Þess vegna segir Hallgrímur Pjetursson:
„Bænin má aldrei bresta þig,
búin er freisting ýmislig.
Þá líf og sál er lúð og þjáð,
lykill er hún að Drottins náð“.
íH *
Jeg vil nú snúa máli mínu til yðar, mæðranna, sem
berið í brjósti eðlisgróna umhyggju fyrir hinni uppvax-
andi kynslóð. — Ef þið skilduð það nógu vel, að maður-
inn lifir ekki af einu saman brauði, andi hans og sál
þarf næringu engu síður en líkaminn, ef takmarki lífs-
ins á að vera náð, þá mundi áhuginn verða meiri fyrir
hinni andlegu uppfræðslu en stundum á sjer stað. —
Ef þið skilduð það, hvernig öll blessun hefur streymi
yfir jörðina, fyrir starf þeirra manna, sem kunnað hafa
að knýja á og láta opnast hin harðlæstu hlið orkunnar
og máttarins með óþreytandi bænum sínum og vilja-
magni, þá mundum við staldra við þessi orð: Eitt er
nauðsynlegt!
Sælt er hvert barn, sem lærir að biðja við móðurknje
í öruggu trausti til föður lífsins. — Sá lykill, sem barn-
inu er þannig fenginn að náð Drottins, er dýrmætari
en alt annað, sem þú hlotnast. Því að það er lykillinn
að sjálfum helgidóminum, að tilganginum með lífinu,
að fullkomnun lífsins og fegurð. — Það er lykillinn að