Hlín - 01.01.1941, Page 27

Hlín
25
ið fyrirlestra um frelsi þrælanna. Hafði hún hin mestu
áhrif á frú Elizabeth Standton, sem var aðeins 20 ára.
Sjest þetta glögt af orðum frú Elizabethar, er hún ritar
eftir frú Lucretiu látna. Þar segir svo: „Mjer fanst ný
tilfinning frelsis og mannvirðingar vakna í brjósti
mjer, þegar jeg fyrst heyrði Lucretiu Mott segja, að
jeg hefði sama rjett til að hugsa, sama rjett til að
fylgja minni eigin sannfæringu og Luther, Calvin og
John Knox, og að það myndi verða affarasælla fyrir
mig að fylgja minni eigin sannfæringu, en að láta ein-
göngu leiðast af skoðunum þessara manna“.
Jeg vil minna hlustendur mína á, að þegar þetta
samtal fer fram, þá hefur þessum konum verið vísað
út af alþjóðafundi í Lundúnum og eru á gangi um
götur borgarinnar.
En jeg vil líka í þessu sambandi minnast þess, að
skörungurinn Þorbjörg Sveinsdóttir, ljósmóðir, var
ódeig að prjedika nákvæmlega þetta sama fyrir mjer
og mörgum fleiri konum og stúlkum, sem voru svo
lánsamar að þekkja hana á æskuárum okkar.
Vilh. Topsöe, danskur rithöfundur, sem hefur ritað
bók um ferðir sínar í Ameríku, er harðorður um frú
Elizabeth Standton, þykir hún ókvenleg. — Hjer í
Reykjavík um 1880 og 90 þótti Ólafía Jóhannsdóttir
ókvenleg. Hún gerði þó hvorki að reykja nje drekka,
en hún kom djarflega fram, hugsaði sjálfstætt og tal-
aði á mannfundum. — Það þóttu líka dæmalaus fyrir-
brigði og dirfska, er frú Bríet Bjarnhjeðinsdóttir hjelt
hjer sinn fyrsta fyrirlestur. — En það er margt líkt
með skyldum, þótt höf skilji.
En jeg ætlaði að kynna ykkur nánar frú Lucretia
Mott. Um hana segir Vilh. Topsöe: „Lucretia Mott er
kvenprestur hjá kvekurum. Hún er lítil, gömul og grá-
hærð og vesöl og örvasa að sjá. Þegar hún situr í sæti
sínu, virðist það mesta furða, að hún skuli geta gengið