Hlín - 01.01.1941, Qupperneq 37

Hlín
35
Hjálparstúlkur heimilanna.
Ráðunautar heimilanna.
I.
Það er oft talað um það, að heimilið sje sú stofnun,
sem mest sje um vert að geti starfað með góðum
árangri, sú stofnun, sem hlynna beri að á allar lundir,
það sje svo mikið í húfi, ef þar er ekki alt með feldu,
allir geti notið sín þar rjettilega o. s. frv.
En nú er alment kvartað um það, að heimilin sjeu
ekki svo sterk sem þau áður voru, margt sje sem veiki
viðnámsþrótt þeirra: Fámenni, lítil hjálp, er sjerstakir
örðugleikar bera að höndum, og lítil hagnýt frœðsla
fyrir þá örfáu, sem heima sitja.
Til þess að bæta nokkuð úr strafsstúlkuleysinu 4
heimilunum hafa mörg sveita- og smábæjafjelög ráðið
til sín hjálparstúlkur, sem grípa má til, ef veikindi eða
aðrir örðugleikar steðja að.
Þessar stúlkur hafa reynst ágætlega, unnið gott og
þarft verk á mörgum stöðum og eru í mjög miklum
metum hjá þeim sem til þekkja. Menn fá ekki nógsam-
lega lofað þá hjálp, sem þær veita.
Jeg hef farið um land alt og prjedikað fyrir fólkinu.
um fjelagsstofnanir, heimilisiðnað, garðyrkju, hús-
mæðrafræðslu — og einnig skýrt frá reynslu manna
um hjálparstúlkurnar. — Ekkert hefur fengið jafngóð-
an byr sem lýsingin á hjálparstúlkunum og starfi
þeirra. — Karlmenn hafa, ekki síður en konur, ljóslega
sjeð þörfina á svona starfsstúlku fyrir sveitina eða
kauptúnið, allsstaðar er þörfin aðkallandi fyrir hjálp.
í öllum sveitum og bæjum eru til stúlkur, sem geta
tekið að sjer svona störf, góðar, fórnfúsar stúlkur eða
konur, hreinlátar, hæglátar, vandaðar, barngóðar. —
Þær þurfa að hafa marga kosti til að bera, sem til þessa
starfs eru valdar.
3*