Hlín - 01.01.1941, Síða 136

134
Hlín
margir að Kollabúðum í þá daga, það var fjölfarinn vegur yfir
Kollabúðaheiði; sem liggur upp frá bænum á Kollabúðum, hjer
um bil þvers yfir fjallgarðinn norður í Staðardal í Strandasýslu.
— Barst því fregnin um fund kisu norður að Stað. — En svo var
mál með vexti, að kötturinn á Stað var týndur og fanst hvergi,
hafði verið hinn besti veiðiköttur og Ijet sjer ekki alt fyrir brjósti
brenna, t. d. hafði hann oft setið um að veiða örn, sem var þar
stundum upp við fjallið. — Sunnudaginn áður en Kollabúðakisa
fanst (en svo var hún nefnd eftir að hún kom suður), var messað
á Stað sem oftar og margt fólk við kirkju, drógst fram á kvöldið
að fólkið færi heim til sín frá kirkjunni, en þegar farið er að
borða um kvöldið, kemur kisa ekki mót venju, það er farið að
kalla á hana og leita út um alt strax um kvöldið, og svo næstu
daga, en árangurslaust, kisa finst ekki. — En eftir þeim upplýs-
ingum, er seinna fengust, þegar borið var saman hvarf kisu á
Stað og fundur kisu og arnarins í Koliabúðadalnum, svo og sögn
kunnugra manna, sem sáu kisu þessa, og þektu þá sem hvarf, að
alt var sami kötturinn. — Þótti ýmsuni gestum gaman að sjá
kisu, þvi loftferðalög voru þá ókunn hjer um slóöir.
Var kisa í Kollabúðum til dánardægurs.
H.
Sitt af hverju.
Brjej xent jræóslumúlastjórninni á s. I. vori: — Jeg leyfi mjer
að leggja til, að háttvirt fræðslumálastjórn ríkisins Iáti þá tilskip-
un út ganga, að handavinna sú, sem börn á skólaaldri vinna á
heimilum sinum að vetrinum} verði höjð til sýnis i sambandi við
barnaprójin á vorin — Þetta ákvæði gildi þar sem handavinna er
ekki kend í skólanum eða fræðsluhjeraðinu. — Þessi tilhögun
kostar hvorki fje nje fyrirhöfn sem teljandi er. — Að sjálfsögðu
er þess vænst, að kennarinn minni börnin og heimilin á þetta
ákvæði, og hafi samvinnu um það, athugi hvað börnin eru að
gera, láti þau sýna sjer það við og við og leiðbeini þeim í þessu
efni að svo miklu leyti sem hann getur. — Reynslan hefur sýnt,
að þessi tilhögun getur borið góðan árangur. — Margir kennar-
ar hafa áhuga fyrir handavinnu, skilja hina uppeldislegu þýðingu
hennar og mundu fúslega hjálpa börnunum í þessu efni, ef þeir
gætu sjeð af kenslustundum til þess. — Með samstarfi heimita og
skóla mætti vinna þessu þarfa máli mikið gagn með þessu ódýra
og einfalda móti. Halldóra Bjarnadóttir