Valsblaðið - 01.05.2003, Síða 15

Ólafur og Patrekur Jóhannesson leggja á ráðin í leikhléi í landsleik við Ungverja.
að halda einbeitingu. Ég hef notið þess
að vera í fjamámi, er að gera það fyrir
sjálfan mig, mér þykir gaman að lesa
undir próf og um leið fæ ég ákveðna
hvíld og fjarlægð frá handboltanum.
Flestir verða svo inngreyptir í sportið að
þeir hafa hugsanlega enga tilbreytingu
nema kannski eitthvert „extreme" lífemi.
Hjónabandið er líka þáttur í árangrinum.
Það getur verið hörku vinna en að sama
skapi góð hvíld frá sportinu. Lífið getur
orðið svo einfalt þegar maður les góða
bók. Öll tilbreyting er af hinu góða.“
— Hversu stóran þátt á hugarþjálfun í
árangri þínum?
„Á tímabili, þegar ég var að hugleiða,
var ég mjög hrifinn af því að sjá fyrir
mér aðstæður og atvik sem ég vissi að
myndu eiga sér stað í næsta leik. Ég tel
þetta mikilvægt því það hjálpar manni á
ögurstundu að hafa hugsað út í ákveðnar
hreyfmgar og skot áður en þau eiga sér
stað. Ég hef hins vegar ekki lagt mig
nógu mikið eftir þessu upp á síðkastið.
Hins vegar horfi ég á spólur með verð-
andi andstæðingum til að læra inn á
hreyfmgar og skot leikmanna. Slíkur
undirbúningur skiptir máli.“
— Hvernig bregstu við ef þú finnur að
þú ert að missa einbeitingu á einhverjum
sviðwn og œttir að geta gert betur?
„Mælikvarði á góðan leikmann er ekki
það sem hann gerir á tindinum heldur
hversu vel hann rís eftir fall. Það er í lagi
að klikka tvisvar í röð, endurmeta þá
skotin, hreyfingamar og fleira án þess að
umtumast, því slíkt kann ekki góðri
lukku að stýra. Ég er orðinn afslappaður
gagnvart mínum leik og reyni að hugsa
um það sent skiptir máli hverju sinni,
sama hvað á gengur. Maður má ekki láta
neitt koma sér úr jafnvægi."
— Hefur þú verið í stöðugri framför á
ferlinum eða hefurðu átt þínar hœðir og
lœgðir?
„Ég þori varla að líta til baka á þau sjö
ár sem ég var í Þýskalandi, því ég er
ennþá að klifra. En fyrst þú spyrð, og ég
lít til baka, hefur þetta verið frábær tími.
AUir hafa haft áhrif á sinn hátt, allt frá
Theodóri Guðfmnssyni til Alfreðs Gísla-
sonar. Stígandinn hefur verið góður. Það
má kannski segja að ég sé eins og Garðar
Hólm í Brekkukotsannál því ég spilaði
oft illa með landsliðinu en svo heyrðust
endalausar sögur að utan um velgengni
mína. Núna er komið mun meira jafn-
vægi í þetta, ekki síst eftir að ég fór að
sýna mitt rétta andlit með landsliðinu og
á stórmótum. Mér finnst ég orðinn stöð-
ugur í dag og ég hef fengið orð á mig
fyrir það að standa fyrir mínu.“
— Hverjir aðrir en Alfreð og Viggó
hafa haft áltrif áþig sem íþróttamann?
„Það má oft svo lítið út af bregða í líf-
inu til að það verði einhvem veginn allt
öðruvísi. Allir sem ég hef kynnst hafa
haft áhrif á mig, líka Lothar Döring,
slakasti þjálfari sem ég hef haft. Ég
þakka honum eftir á því hjá honunt lærði
ég að hafa gaman af handbolta aftur,
ákvað hreinlega að vera afslappaður og
glaður í sportinu. Oft getur maður orðið
fyrir fagurfræðilegri reynslu í gegnum
ljótleikann."
— Verða menn ekki að einbeita sér að
því að njóta augnabliksins í stað þess að
stressast upp fyrir leiki?
„Þjálfarar í yngri flokkunum eiga að
fókusera mun meira á sálfræðiþáttinn,
samhliða því að vera gagnrýnir á leik-
mennina og sjálfa sig. Þjálfarar verða að
geta sett sig inn í hugsanaferli leik-
manna. Þeir verða að spyrja sig spurn-
inga, get ég hjálpað þeim? Líður þeint
illa? Hvers vegna? Þetta er ekki síst mik-
ilvægt þegar hreinleikinn tapast á ung-
lingsárunum og áreitið eykst. Góður
þjálfari ungmenna getur skipt sköpum
hvað varðar framtíð einstaklinga, innan
vallar sem utan.“
— Þaif ekki hreinlega að greina
íþróttamanninn/einstaklinginn á marg-
víslegan hátt, velta fyrir sér matarœði
hans, líkamlegu atgervi, heimilsaðstœð-
um, námi, vinnu, styrkleika, veikleika og
svo mœtti lengi telja — til þess að lijálpa
viðkomandi að verða betri á öllum svið-
um? Verðum við ekki að kryfja einstak-
linga niður í smœstu einingar og
betrumbœta einingamar með ráðum og
dáðum, kenna þeim markmiðssetningu,
hvetja þá til að láta drauma sína rœtast,
liugsa stórt og láta ekkert stoppa sig?
„Ég er algjörlega sammála og við ætt-
um kannski að leita eftir því hvemig við
viljum hafa persónuna þegar hún er orðin
18 ára eða 21 árs og hún þarf að horfast í
augun við alvarleika lífsins á öllum svið-
um. taka mikilvægar ákvarðanir. Ef við
viljum framkalla afreksmenn, hvort sem
það er í atvinnumennsku eða í þjóðfélag-
inu, þarf fókusinn að vera á styrkleika
persónunnar. Líklega ná varla nema 5%
íþróttamanna á íslandi mjög góðum ár-
angri í íþróttum og 1% af þessum 5% nær
alla leið á toppinn á heimsvísu. Við ættum
að hjálpa einstaklingum að vera með góða
siðvitund, hafa heildarsýn á lífið, efla
sköpunargáfuna, vera kærleiksrík, bera
virðingu fyrir félaganum og vera sterkur í
mótlæti."
— Tíðkast einhver önnur hugsun í
þjálfun yngri flokka eða jafnvel meist-
araflokka í Þýskalandi annars vegar og
á Islandi hins vegar?
„Vissulega standa Þjóðverjar okkur
framar og einhverra hluta vegna erum
við alltaf veikari líkamlega. Tvítugir
strákar í Þýskalandi eru sterkari líkam-
lega en Islendingar og einhvem veginn
fullmótaðari. í Magdeburg er reyndar
mjög gott íþróttastarf í skólunum en slíkt
ætti líka að vera til staðar á Islandi. Ég
Valsblaðið 2003
15