Valsblaðið - 01.05.2003, Blaðsíða 60

Landsliðsmenn Vals bregða á leik eftir landsleik við Rússa sein fór 1 — 1. Frá vinstri:
Laufey Olafsdóttir. Iris Andrésdóttir, Dóra Stefánsdóttir, Málfríður Sigurðardóttir og
Laufey Jóhannsdóttir.
Valsmenn með landsliðunu í Bandaríkjaferðinni í febrúar 2003. frá vinstri: Helena
Olafsdóttir þjálfari Vals og landsliðsins, Rakel Logadóttir, Málfríður Sigurðardóttir
sem lék þarna sinn fyrsta landsleik, Dóra Stefánsdóttir, Laufey Jóhannsdóttir, íris
Andrésdóttir sem var líka að spila sinnfyrsta landsleik, og fyrirliðinn Rósa Júlía Stein-
þórsdóttir áður en hún lagðist í bameignir. Allar tóku þœr þátt í leiknum.
Með strákunum í Víkingi
íris byrjaði að æfa knattspyrnu í 7. flokki
Víkings en þá var ekki nein kvennaknatt-
spyrna í boði fyrir ungar stúlkur hjá fé-
laginu þannig að ekki var um neitt annað
að ræða en að æfa og spila með strákun-
um. Hún var eina stelpan í liðinu og lét
það ekki á sig fá „Mér fannst frábært að
fá tækifæri að spila með strákunum og
ég bjó lengi að því, ég mætti á allar æf-
ingar og fór með þeim á Tommamót í
Vestmannaeyjum og það var frábær upp-
lifun. Ég byrjaði að æfa 8 ára og árið eft-
ir var ég valin besti leikmaðurinn í 7.
flokki karla hjá Víkingi. Það var ekki
fyrr en ég var 10 ára sem ég byrjaði í
kvennaboltanum hjá Val.“
Mikill stuðningur fnreldra
Iris segir að foreldrar hennar hafi stutt
sig óhemju mikið frá upphafí og sýnt
mikinn áhuga á íþróttaiðkun systkin-
anna. „Foreldrar mínir hafa alla tíð sýnt
ótrúlega mikinn áhuga á íþróttaiðkun
okkar og þau hafa lifað og hrærst í þessu
með okkur og verið virk í starfi flokk-
anna og pabbi var um tíma í meistara-
flokksráði Vals þannig að þau hafa ekki
haft síður gaman af þessu en við. Þau
fylgdu okkur á flest mót bæði hér á landi
og erlendis, mæta alltaf á völlinn þegar
þau geta, ekki síður í dag,“ og finnst írisi
slíkur stuðningur foreldra greinilega
mikilvægur.
Hvernin var kvennaboltinn
hjá Val pegar pií byrjaðir 1989?
„Við vorum ekki mjög margar og yngst
var 4. flokkur þannig að aldursbilið var
breitt í hópnum. Mér fannst þetta
skemmtilegt og ég eignaðist margar góð-
ar vinkonur á þessum árum í Val. Við
æfðum yfirleitt bara einu sinni til tvisvar
í viku í litla salnum og maður keypti
miða á æfingar en engin félagsgjöld voru
innheimt. Okkur gekk ekkert sérstaklega
vel á mótum til að byrja með en árið
1991 urðum við fyrstu Reykjavíkur-
meistarar kvenna utanhúss í 4. flokki og
spiluðum til úrslita á pæjumótinu í Vest-
mannaeyjum. Sama ár urðum við ís-
landsmeistarar í 4. fl. kvenna utanhúss
og eru það fyrstu Islandsmeistarar Vals í
yngri flokkum kvenna í knattspyrnu. Það
var ógleymanlegt. Við kepptum til úrslita
á Hlíðarenda við Breiðablik og KR. Við
höfðum yfirleitt tapað fyrir Breiðablik en
í þetta skiptið unnum við og einnig KR
og að taka á móti titlinum við hliðina á
styttunni af séra Friðrik, það var alveg
ólýsanlegt," segir hún stolt.
ÁGothia Cup 13 ána
Árið eftir var farið á sterkt knattspyrnu-
mót Gothia Cup í Svíþjóð og sú ferð var
ákaflega eftirminnileg og segist hún t.d.
muna eftir Eiði Smára nokkrum, bólu-
gröfnum síðhærðum IR gutta og voru
stelpumar að leika fótbolta með honum
en þá strax var hann orðinn ótrúlega góð-
ur í fótbolta. „Við náðum í 8 liða úrslit á
þessu sterka móti og lengi vel var það
besti árangur sem íslenskt lið hafði náð.
Það var athyglisverður árangur þar sem
3. flokkur spilaði þá hér heima bara 7
manna bolta en úti voru 11 í liði. Þetta
var mjög skrýtið, við kunnum ekki einu
sinni rangstöðuregluna, mig minnir að ég
hafi verið rangstæð nánast allt mótið,“
segir hún og kímir.
Æfði með stelpum úr gullaldarliði Vals
Árið 1996 varð íris bikarmeistari með 2.
flokki og var það næsti stóri titill á ferl-
inurn. Nú eru flest allar stelpurnar hættar
og er Iris sú eina úr 1979 árgangnum
sem enn er að, en í næstu árgöngum á
60
Valsblaðið 2003