Búnaðarrit - 01.01.1981, Síða 459
AFKVÆMASÝNINGAR Á SAUÐFÉ 1980 443
Tafla 24. Afkvænii í Tíu í Gröf, Óspakseyrarhreppi
1 2 3 4
Móðir: Tía 362, 5 v 68 99 21 130
Synir: Stakkur 383, 2 v., II. vl 104 111 24,5 132
hrútl., einl 57 90 21 123
Dætur: Átta 611, 2 v., tvíl 60 95 19 126
2 ær, 1 v., önnur ntylk 57 96 20 129
Tía 362 Gísla Gíslasonar, Gröf er heimaalin, f. Sjafnar 104,
m. Fjalladrottning 307. Hún er hvít, kollótt, með góða ull,
allgóð mala- og lærahold, vænleiki og styrkleiki byggingar í
meðallagi. Hrúturinn, sonur hennar, er holdgóður og að
mörgu leyti góð kynbótakind, hlaut II. vl. Hrútlambið er
mjög þroskað og sæmilega líklegt hrútsefni. Ærnar, dætur
hennar, eru sviphreinar og líkleg ærefni, en fremur þroska-
litlar. Tía hefur hlotið 7,4 afurðastig og er ágætlega frjósöm.
Tía 75-362 hlaut III. vl. fyrir afkvæmi.
Fellshreppur
Þar var sýndur 1 afkvæmahópur með á, sjá töflu 25.
Tafla 25. Afkvæmi Melu 134 í Broddanesi
/ 2 3 4
Móðir: Mela 134. 7 v 70 99 23 130
Synir: Fannar, 4 v 119 118 30 135
134 A, hrútl 49 86 19 121
Dætur: 2 ær, 3—5 v., tvíl 67 100 22 130
1 ær, 1 v., geld 63 104 23 128
Mela 134, eign Jóns Stefánssonar, Broddanesi, er frá
Steinadal, er hvít, kollótt, virkjamikil og holdgóð ær. Hrút-
urinn Fannar er ágætlega vænn, með óvenju breitt og hold-
gott bak, hrútlambið er þokkalegt hrútsefni. Ærnar, dætur
hennar, eru nokkuð misjafnar að vænleika og gerð. Mela er
mjög mikil afurðaær, alltaf tvílembd með væn lömb. Hún
hefur oftast haft yfir 9 í afurðastig.
Mela 134 hlaut II vl. fyrir afkvœmi.