Morgunn - 01.12.1924, Blaðsíða 62

172
MORGUNN
ust aS því, aS eg hefði drukkiS vatn úr vatnsfötunum, er
stóðu í göngunum eða frammi í eldhúsi. Oft var eg hýddur
fyrir það, að eg bleytti rúmið á nóttum eða kastaði af mér
þvagi upp fyrir rúmið eða í nánd við það, þar sem eg hélt
að lítið bæri á. Kom þessi sóðaskapur minn til af því, að eg
var ekki látinn hafa næturgagn, en átti að fara inn eftir bað-
stofunni og nota þar stóran eldunarpott. En eg man það
ekki fyrir víst, hvort það var grautar- eða soðningar-
pottur, en mér er þó nær að halda, að svo hafi verið. Eg
kveinkaði mér við því að fara þessar næturferðir. Sá, er hýddi
mig, var húsfreyja.
Ilúsbóndi minn var formaður. Svo bar við einu sinni, að
hann vantaði háseta. Vildi þá svo til, að maður nokkur, er
Brynjólfur hét, og heima átti í Gerði, kom og bað að lofa sér
að róa fáeina róðra. Ilúsbóndi minn gerði það og reri Brynjólf-
ur þessi hjá honum þrjá róSra. Var það seinasta morguninn,
að hann settist á rúmið mitt. Þegar hann hafði setið litla
stund, verður hann var við, að eitthvað kvikt er fyrir ofan
liann. Fór hann þá að þukla fyrir sér og finnur þar dreng-
hnokka innan í segli. Þykir honum holdafar mitt ekki sem
bezt. Eg man það, að hann þuklaði um höfuð mér og fann
þá torfusnepilinn, sem eg hafði undir höfðinu fyrir kodda.
Þetta varð til þess, að liann fór beina leið til hreppstjóra
og kærði meðferð liúsbændanna á mér. Leið þá ekki á löngu,
unz það tók að kvisast, að eg ætti að fara. Barst sá kvittur
mér til eyrna. Var nú farið að búa mér til föt, og sagði þá
liúsfreyja mér, að eg ætti að fara frá þeim lijónum. Einn
morgun þótti mér undarlega við bregða, þar sem ekki var kom-
ið að hýða mig eins og vant var. En nokkuru sí'ðar kemur
húsfreyja og er þá með ný föt,, sem liún segir mér að fara í.
Get eg elrki lýst því, hve tílhlökkun mín var mikil. Auk þess
þóttist eg heldur en ekki maður, er eg var kominn í nýju föt-
in, sem mér þótti mikið til koma, enda var eg ekki vanur því,
að ganga svo prúðbúinn.
Elzti sonur þeirra hjóna reiddi mig, þegar farið var með
mig til Magnúsar hreppstjóra á Traðarbakka á Skaga. En