Morgunn - 01.12.1954, Síða 16

94
MORGUNN
af ævintýratryggðinni í því, að þeir menn gerast hér for-
kólfar við sambandið, er á jarðvistardögum sínum gengu
manna bezt fram í því, að vekja þessa þjóð og kenna henni
að gegna köllun sinni með dug og dáð? Höfum við nokk-
urs staðar séð gleggri vott kærleika og tryggðar en hjá
þeim, er hér tala við oss kvöld eftir kvöld? Sumir þeirra
eru nú þegar orðnir okkur svo handgengnir, að það er
nærri því eins og þeir væru daglega sýnilegir meðal okkar.
En er þetta ekki allt vottur þess, að við lifum í ævintýr-
anna heimi?
Og nú veit ég, að okkur langar öll til þess að ævintýrin
haldi áfram, langar til að sjá meira úr ævintýranna heimi,
heyra meira þaðan, fræðast betur um, hvernig þar er um-
horfs. En þá væri ekki úr vegi að athuga, hverjum skil-
yrðum slíkt er bundið, — að skyggnast eftir, hvaða leið
liggur inn á ævintýralandið, eða þó öllu heldur: hvernig
við eigum að vera, ef við eigum að geta vænt þess, að sendi-
boðar frá ósýnilegum heimi komi til okkar. Og í því efni
er gott að athuga vel sjálft jólaguðspjallið. Er ekki lang-
líklegast að skilyrðin séu enn hin sömu og þá, með því að
Guð er enn hinn sami, og lögmál hans óumbreytanlegt?
Jólaguðspjallið segir oss, að engill frá drottni hafi fyrst-
ur flutt tíðindin um fæðing Jesú. Með því er oss sagt, að
hinn ósýnilegi andaheimur eigi aðeins viti af því, sem ger-
ist á jörðunni, heldur og að fæðing Jesú hafi verið atburð-
ur, sem mikils þótti varða í efri byggðum. Mikill fjöldi
himneskra hersveita var með englinum, er tíðindin flutti.
En hverjir urðu fyrir því mikla happi, fyrir þeirri náð,
að veita tíðindunum viðtöku? Hverja valdi drottinn til
þess að taka á móti svo fáséðum gestum?
Hann valdi til þess fjárhirðara, sem vöktu úti um nótt
yfir hjörð sinni. Aftur erum við komin inn í ævintýranna
heim, því að ekki fer slíkt val eftir mannvirðingalista
mannheima.