Morgunn - 01.06.1960, Síða 55

MORGUNN
49
sjúklingar af hverju hundraði fundu enga linun þjáning-
anna af vatnssprautunum. 14 af hundraði losnuðu við
kvalir sínar eftir hverja vatnssprautu. 55 af hundraði
fór svo, að stundum linuðust þrautirnar eða hurfu af
vatnssprautunum en stundum ekki.
Og hver reyndist þá munurinn á þeim, sem sefjuninni
tóku og hinum, sem tóku henni ekki? Nákvæm rannsókn
sýndi, að aldur og kynferði höfðu hér ekkert að segja.
Karlar og konur veittu sama andsvar sefjuninni, ungir
á sama hátt og gamlir. Ekki virtust vitsmunir fólksins
hafa neitt að segja. Hinir greindari virtust jafn móttæki-
legir eða ómóttækilegir sem hinir heimskari. Það lá framar
öllu öðru í skapferli fólksins, tilfinningaafstöðu þess til
sjálfs sín og annarra, að menn reyndust misjafnlega mót-
tækilegir. Þeir, sem vel tóku sefjuninni, reyndust búnir
minni tortryggni, minni gagnrýni í annarra garð, og sam-
úðarfyllri en þeir,sem sefjuninni veittu viðnám oglétuekki
sefjast. Þeir reyndust þýðari sjúklingar hjúkrunarkon-
unum, voru ánægðir með hjúkrunina, já, fannst hún blátt
áfram „dásamleg“. En þótt þessir, sem tóku sefjuninni
vel, væru vingjarnlegri í skapi í garð annarra, snerist
hugsun þeirra miklu meira um sjálfa þá, en hinna, sem
sefjuninni tóku ekki. Og þessi sjálfúð hinna móttækilegu
kom stundum fram í sálar-líkamlegum sjúkdómseinkenn-
um, svo sem magatruflunum, iðrakveisu og höfuðverk.
Þrátt fyrir þessa sjálfúð, eða kannski einmitt vegna henn-
ar, voru hinir móttækilegu fúsari á að láta tilfinningar
sínar í ljós og málgefnari en hinir ómóttækilegu. Einnig
reyndust þeir trúaðri menn, meira starfandi í kirkju-
félögum sínum, og hugsun þeirra snerist — undirvitund-
arhugsunin — miklu meira en hinna um kynferðislimi sína.
Það er athyglisvert að bera saman andsvar þessa fólks
við gerfideyfilyfjunum og það, sem sérfræðingar í dá-
leiðslu segja um hana. Þeir segja oss, að um það bil einn
fimmta hluta fólks megi auðveldlega dáleiða. Annan
fimmta hluta fólks sé ekki unnt a ðdáleiða, nema því
4