Morgunn - 01.06.1961, Qupperneq 9

MORGUNN
3
draga megi af þessum fyrirbærum og rannsóknum á þeim,
hafa sálarrannsóknamenn engan veginn verið á einu máli.
Þeir menn, sem telja þá ályktun óhjákvæmilegt að draga,
að sum fyrirbrigðin — engan veginn öll og langar leiðir
frá því, en sum þeirra — sanni eða leiði líkur sem nálgist
eða jafngildi sönnunum fyrir áframhaldi einstaklingsvit-
undarinnar eftir dauðann, eru nenfdir spíritistar eða
andahyggj umenn.
Eins og fara hlaut um mál, sem liggur á þeim leiðum,
sem spíritisminn liggur á, hefur hann fengið margskonar
myndir í meðferð mannanna. I næsta óhrjálegri mynd er
hann borinn fram af fólki, sem lætur trúgirnina ráða og
dregur oft fáránlegar ályktanir af þeim fyrirbærum, sem
það telur sig vera að fást við. Margir, sem kynnzt hafa
spíritisma frá þessai'i hlið einni, hafa snúið við honum
baki með eðlilegu ógeði og talið ekkert annað hér á ferðum
en fábjánaskap og vitleysu.
Ég þekki ekkert mál, sem ekki má fara með út í vit-
leysu og einkum þau mál, sem unnt er að gera að trúar-
brögðum, en þau mál eru æði mörg. Margir hafa því miður
gert spíritismann að trúarbrögðum. Víða um lönd hafa þús-
undir safnaða verið stofnaðir, margskonar hjátrú verið
blandað inn í málið og miðlarnir dýrkaðir af miklum
barnaskap.
En er þá nokkuð annað en fráleit vitleysa hér á ferð, og
það þeim mun fremur sem vitað er, að sumir miðlar hafa
svikið fyrirbrigðin og margblekkt auðtrúa fólk?
Þessu ætla ég að reyna að svara í framsöguerindi mínu.
Ég er sannfærður um, að hér er allt annað en vitleysa á
ferðinni, heldur mál, sem margir vitrir menn taka undir
með Gladstone gamla, að sé „mikilvægasta málið í heimi“.
Það var á skólaárum hér í Reykjavík, að ég kynntist
sálarrannsóknum og spíritisma fyrst, að heitið gæti. Ég
sat nokkra tilraunafundi með miklum, en það voru ekki
þeir, sem sannfærðu mig. Ég sannfærðist miklu fremur
af bókum.