Morgunn - 01.06.1961, Blaðsíða 18

12
MORGUNN
Ég vil geta þess hér, að mjög er talið vafasamt, að hlut-
skyggni, psychometrie, sanni nokkuð um að látnir menn
lifi. Þessvegna þótti mér það heldur broslegt, þegar hátt-
virtur andmælandi spíritismans í útvarpsspjalli um málið
á liðnum vetri lýsti yfir því, að ef miðill gæti upplýst hvað
ritað er í lokuðu bréfi, sem látinn rithöf. lét eftir sig og
enginn jarðneskur maður á að vita, hvað geymir, þá skyldi
hann óðara láta sannfærast um að látinn lifir. Þetta er
gömul lumma, — ég á við hugmyndina en ekki bréfið. Sál-
arrannsóknamenn telja það ekki lengur úrslitasönnun fyrir
framhaldslífi, þótt miðill geti lesið lokað bréf. Þar þurfi
ekki að vera um nokkuð annað að ræða en hlutskyggni
miðilsins, sem á bréfinu heldur, dulskynjun hans, sem
ekki sanni nokkuð um framhaldslíf, eða jafnvel það, að
sjónarhæfileiki mannsins vaxi svo geisilega í miðils-
ástandinu, að hann lesi lokað og innsiglað bréf, á sama
hátt og menn sjá sannanlega í vissu ástandi gegn um
holt og hæðir, líkt og Drauma-Jói gerði, sem próf. Ágúst
H. Bjarnason ritaði skemmtilega um á sínum tíma. Svo
auðtrúa eru ekki þeir sálarrannsóknamenn, sem nú eru í
fararbroddi, að þeir sannfærist af því, þótt miðill lesi lok-
að bréf.
Sálarrannsóknirnar fást við margt fleira en það, sem
beinlínis viðkemur framhaldslífi. Þær hafa leitt í ljós
margt um dulardjúp mannssálarinnar, meðal annars stað-
reynd fjarhrifanna. Þess vegna er einn höfuðvandinn í
sambandi við hugræn miðlafyrirbæri sá, hvort hugurinn,
sem á bak við þau stendur, er hugur lifandi jarðnesks
manns eða látins, — eða hvorttveggja, sem mér sýnist
oft vera líklegast.
Þótt það lengi mál mitt verð ég að fá að taka dæmi.
Einn frægasti málafærslumaður Breta var Sir Edward
Marshall Hall. Frá fyrsta atvikinu, sem gerði hann að
spíritista, segir hann á þessa leið: