Morgunn - 01.06.1961, Síða 78

72
MORGUNN
sem til hans berst, í hlutfalli við hugmyndaheim sinn og
menntun.
En það má þó hverjum vera auðsætt, og þeim ljósast,
sem bezt þekktu A. J. Davies. að óhugsandi er, að rekja til
sjálfs hans þá furðulega yfirgripsmiklu og staðgóðu þekk-
ingu, sem fram kemur í ritum hans. Það fer tíðum svo
langar leiðir fram úr þekkingu hans og sáralitlum bókleg-
um lærdómi. Þessvegna varð hann mönnum ráðgáta, og
þess vegna er hann mönnum ráðgáta enn.
Hvaðan eru ræðumar, sem hann flutti í dásvefni komn-
ar? Um það verður að sjálfsögðu ekkert fullyrt. Þó hafa
menn freistað margra skýringa á því. Með þeirri þekkingu,
sem vér höfum á mannlegu vitundarlífi, möguleikum þess
og takmörkunum, er óhugsandi að segja, að út vitund hans
hafi þær verið komnar. Sjálfur var hann sannfærður um,
eins og áður segir, að meginuppsprettan væri Swedenborg
hinn sænski sjáandi. 1 sambandi við það mál bendir Sir
Arthur Conan Doyle á fjórar staðreyndir:
1. Davies staðhæfði, að hann hefði séð og heyrt holdgaða
mynd Swedenborgs áður en hann þekkti nokkuð til
kenninga hans.
2. Eitthvert afl náði tökum á þessum gersamlega ómennt-
aða unglingi og veitti honum undraverða þekkingu.
3. Þessi þekking hné í megindráttum mjög til sömu áttar
og kenningar Swedenborgs höfðu gjört.
4. Kenningar Davies náðu feti lengra og í þeim kemur
fram þekking á andlegum öflum, sem Swedenborg bjó
ekki yfir í lifanda lífi en eðlilegt er að hugsa sér að hann
hafi öðlast í andaheiminum.
Var Swedenborg þama að verki ?.. Hvort sem Davies
stóð einn eða annar honum meiri stóð að baki hans, er
auðsætt að undraverður maður var hann“.
Fyrsta rit Davies kom út 34 sinnum á 30 árum, og hann
hlaut aðdáun margra. En til æviloka, í hárri elli, var hann
elskulegur maður, hreinlífur, auðmjúkur og lítillátur. Og
hann lifði samkvæmt kenningum sínum. Bækur hans seld-