Morgunn - 01.06.1965, Qupperneq 48

42 MORGUNN
bera vott um dulræna hæfileika, sem aðeins eru fáum léðir
í svo ríkum mæli.
Þegar aftur á móti til þeirra kasta kemur að freista að
finna eðlilegustu og sennilegustu skýringuna á þessum fyrir-
bærum, er eðlilegt að skoðanir okkar kunni að verða skiptar.
Kemur þá einkum til álita, hvort sennilegra sé, að miðillinn
sæki það, sem hann segir ykkur frá og lýsir, í sál og hug
ykkar sjálfra, í undirvitund ykkar eða annarra manna nær-
staddra eða f jarstaddra, eða þá hitt, að hann, eins og hann
sjálfur heldur fram, skynji með dularfullum hætti návist
látinna vina ykkar og ættingja, og lýsi blátt áfram því, sem
hann ,,sér“ og „heyrir“, þegar hann er kominn i þetta hálf-
meðvitundarlausa ástand, sem er líkast því að vera mitt á
milli svefns og vöku.
En hvað sem um þetta er, þá er það ótvíræð skylda okkar
sem vitiborinna og hugsandi manna, að leita sannleikans
hleypidómalaust, og ekki sizt í þessum málum, sem í raun-
inni skipta okkur öll meira máli en flest eða allt annað. Að
þvi ber að stefna, að leiða alveg ótvírætt í ljós, hvort við lif-
um eftir líkamsdauðann eða ekki. Skoðun okkar á svo stór-
kostlegu atriði, sem svo miklu varðar allt lífsviðhorf okkar
hér á jörð, á ekki, ef annað er mögulegt, að byggjast aðeins
á persónulegri trú okkar eða vantrú, heldur á þekkingu, á
bjargfastri vissu, sem reist er á reynslunni sjálfri og á niður-
stöðum nákvæmra, vísindalegra rannsókna.