Morgunn - 01.12.1975, Síða 30

132
MORGUNN
fylki, með þessum orðum: „ . .. Hann hafði ekki fyrr tekið við
hálsmeninu en hann tók allur að skjálfa og augnaráð hans varð
starandi, eins og í vilfyrringi; hann reikaði um stund um stof-
una, en hneig að lokum niður á stól. Ég varð skelfingu lostin
og óttaðist að hann væri að fó flog. Betty, kona Harrys, sagðist
aldrei hafa séð hann í slíku ástandi. Ég þaut fram til þess að
sækja vatn handa honum á meðan Betty studdi hann. Þegar ég
kom aftur, sat hann teinréttur i stólnum og starði með ofsalegu
augnaráði eitthvað út í buskann. Hann virtist alls ekki sjá okk-
ur, en var að horfa á eitthvað, sem við gátum ekki séð.“
„Þetta hljómar likast því að hann hafi verið í miðilsdái,11
sagði Puharich læknir.
„Já, þetta virðist allforvitnilegt,“ svaraði dr. Puharich.
þegar það gerðist, hafði ég ekki minnstu hugmynd um, hvað
þetta var. Þú hefðir vitanlega ekki óttazt þetta, af því að þú
ert læknir, en ég hafði aldrei fyrr séð mann falla í dá.“
„Nú, en hvað gerðist þá, sem sannfærði þig um að þetta væri
miðilsdá?" spurði læknirinn.
„Hann sat bara þarna og starði út í tómið í um það bil fimm
mínútur; því næst spratt hann upp og greip fast um hönd mér,
eins og í örvæntingu. Þetta verkaði ákaflega óþægilega á mig,
og ekki sízt vegna þess, hvernig hann starði í augu mér. Ég
hef aldrei séð jafn sterkblá augu á ævi minni. Hann endurtók i
sífellu: „Manstu ekki eftir mér, manstu ekki eftir mér“. Þetta
sagði hann hvað eftir annað. Ég svaraði: „Vitanlega man ég
eftir þér, Harry.“ En þetta hafði engin áhrif á hann. Því næst
tók hann að tala á mjög skýrri ensku um uppeldi sitt. En hann
er nýkominn frá Hollandi og ennþá mjög stirður í enskunni.
Mér var ekki Ijóst, að neitt væri sérstaklega eftirtektarvert við
það, sem hann sagði fyrr en hann bað um pappír og blýant og
fór að teikna egypzkt myndletur. Ég þóttist vita, að þetta væri
hýróglýfur, þótt ég kunni ekki orð í egypzku. Af þessu varð
mér Ijóst, að hann væri í svefndái. Þá tók hann að segja mér
frá einhverju lyfi, sem verkaði hvetjandi á sálræna hæfileika
manns. Þess vegna hringdi ég líka til þín, þvi að þú ert eini
maðurinn, sem ég þekki og kynni að geta lesið eitthvert vit úr