Morgunn - 01.12.1975, Qupperneq 45

SÆTISTII.RAUNIR
147
Croiset og sagði af bragði: „Þar mun kona sitja. Hún er með
ör á andlitinu. Ég sé að bessi ör standa í einhverju sambandi
við umferðarslys á Italíu.“
Kvöldið sem halda átti fundinn snjóaði í Rotterdam. Af
jieim þrjátíu gestum sem boðnir voru til fundarins gat einn
ekki komið. Og hvað um auða sætið? Það var númer 18 —
þar sem Croiset sagði: „Ég sé ekkert.“
En í þriðja sæti sat kona með áberandi ör á andliti. „Já,
alveg rétt,“ sagði konan. „Ég lenti í umferðarslysi á Italíu
fyrir tveim mánuðum. En segið mér eitt, hvernig gátuð þér
vitað það?“
Að tilrauninni lokinni staðfesti Tenhaeff prófessor spá Croi-
sets með vitnisburði frá eiginmanni konunnar, en hann er
taugalæknir.
Fjártia mál — Rita Venturi frá Verónu.
Það var söguleg sætistilraun sem gerð var þann 3. marz
1956 í Verónu á ítalíu. Það var í fyrsta sinn sem þátttak-
endur og áhorfendur voru boðnir eftir að Croiset hafði lýst
sýnum sínum.
Tilraunin fór fram í íundarherbergi Náttúrugripasafnsins.
Fimmtíu manns voru viðstaddir. Af þeim tóku þrjátiu og sex
sæti á stólum sem raðað var i sex raðir með sex stólum
hver röð.
Daginn áður var Croiset staddur í Munohen á heimili
Antons Neuhauslers prófessors, þýzks dularsálfræðings. Bað
liann prófessorinn að velja stól fyrir tilraunina.
„Hver mun sitja á morgun í Verónu á fjórða stól til vinstri
í þriðju röð?“ spurði vísindamaðurinn.
Croiset kom þegar með lýsingu sem skrifuð var niður á
þýzku af dr. Neuhausler og sett í innsiglað umslag. Daginn
eftir var hún þýdd á itölsku.
Áður en sætistilraunin hófst í Verónu var gerð smátilraun
til æfingar. Croiset fékk mjög sterka mynd af litlum poka