Morgunn - 01.12.1975, Síða 68

170
MORGUNN
sín, sem þannig opna þeim leið til lausnar. Krishna brýnir
nú fyrir Arjuna að nauðsynlegt sé einnig að kunna skil á
eðli athafnanna, þvi leiðir þeirra og eðli sé torskilinn leyndar-
dómur. Fyrir því sé hin hreinsandi vizka nauðsynleg til að
kunna skil á þessu, hún kenni honum að greina það, að skils-
mun verði að gera á réttri athöfn og rangri, og athafnaleysi.
Og maðurinn verður að vera fær um að greina milli athafnar-
leysis í athöfn og athafnar í athafnarleysi, því dularfullar séu
leiðir athafnanna. öruggasta leiðin til andlegs friðar sé vizkan
og sá sem leiti hennar muni i fyllingu tímans finna hana í
sinni eigin sál. En til að hún finnist útheimtist það, að leit-
andinn sé trúfastur og einlægur, og sé honum þannig varið
muni hann öðlast það sem þessi leit opnar veg til: hinn full-
komna friðinn. En hinn fáfróði, trúlausi og efagjarni, segir
Krishna, mun líða undir lok, því hvorki þessa heims né ann-
ars muni sá finna sanna sælu, sem gagntekinn er af vantrú
og efa. Sá, sem hafnað hefir öllum ávöxtum athafna sinna
fyrir Yoga, og yfirbugað efann með visdómi, og stjómar sjálf-
um sér, hann fjötrist ekki þótt hann starfi.
LeiS afsals athafna.
1 upphafi fimmta kaflans vekur Arjuna máls á því, að
Krisihna vegsami afsal athafna annarsvegar, en hvetji til iðk-
unar göfugra verka eða Karma Yoga hinsvegar, og hann spyr
hvort af þessu tvennu sé betra. Hinn Blessaði svarar og segir,
að hæði afsal athafna og Karma-Yoga leiði til lausnar, en af
þessu tvennu sé Karma-Yoga betra og henti fremur hinum
venjulega manni, þar sem það sé öruggara og einfaldara en
afsal athafna. Sá sem laus sé við andstæðumar tvær og gjöri
hvorki að hata né elska, sameinaður í Yoga og hreinn í anda
og staðfastur í sjálfsafnoituninni, hann saurgist ekki þótt hann
starfi og fái auðveldlega losast úr viðjum. En afsal athafna sé
hinsvegar erfitt án Yoga, og vitringurinn, sem sameinaður
er í Yoga hverfi skjótt til hins Eilifa Brahma. Og sá sem laus
sé úr viðjum girnda beiti orku líkama sins, huga sínum, dóm-