Ný saga - 01.01.1988, Qupperneq 108

Jón Viðar Sigurðsson
„AÐ SJÁ SKÓGINN FYRIR
TRJÁNUM“
Kynning á mannkynssögu Aschehougs
AF
BÓKUM
u
Saga mannkyns Ritröð AB Saga mannkyns RitröðAB
JT 'V M yk ijAX'
■raaBaaff
r m fjögurra ára skeið Markið var heildarsagi
hefur Almenna al historie“, þar sem
bókafélagið unnið væri um allar hliðar
að þýðingu og útgáfu á mann-
kynssögu bókaútgáfunnar
Aschehoug sem kom út í
Noregi á tímabilinu 1982 —
1986. Alls hafa verið gefin út
átta af fimmtán bindum og
væntanlega verða þau öll
komin í íslenskri þýðingu árið
1990. Til að fá nánari upplýs-
ingar um útgáfuna var rætt við
einn af ritstjórum verksins,
norska prófessorinn Knut
Helle. Einnig var spjallað við
Helga Skúla Kjartansson,
lektor, aðstoðarritstjóra ís-
lensku útgáfunnar.
HEILDARSAGA
Knut Helle var fyrst spurð-
ur um hvert hafi verið mark-
mið útgáfunnar.
Ritstjórnin setti sér það sem
mark að skrifa mannkynssögu
þar sem fjallað væri ítarlega
um hin einstöku menningar-
svceði, mannkynssögu í víðum
og eiginlegum skilningi, ekki
útvíkkaða Evrópusögu þar
sem eingöngu væn fjallað um
athurði er tengdust sögu
Evrópu á einn eða annan hátt.
lagsins, stjórnkerfi, hagkerfi,
menningu, trúarbrögð, félags-
mál, stöðu kvenna, vistfrxði,
svo nokkuð sé nefnt. Evrópa
átti þó eftir sem áður að vera
hurðarás frásagnarinnar enda
auðveldara fyrir norska og
norræna lesendur að virða
fyrir sér söguna af slíkum sjón-
arhóli. Allur samanhurður
yrði léttari.
Það var einnig markmið
okkar í ritstjórninni að skrifa
mannkynssögu þar sem
myndir og texti hefðu jafn
mikið rúm. Myndefni átti
ekki einvörðungu að vera til
skrauts heldur skyldiþað segja
jafn mikla sögu og sjálfur text-
inn. Texti og myndir skyldu
vinna saman og skapa heil-
steypta sögu.
VÍKINGATÍMA-
BILIÐ — FRAMLAG
NORÐURL AND A
TIL MANNKYNS-
SÖGUNNAR
Knut Helle var því næst
spurður að því hvort norrænir
sagnfræðingar hefðu annað
viðhorf til mannkynssögunn-
ar en starfsbræður þeirra
sunnar í Evrópu og hvort það
kæmi fram í verki sem þessu.
Norski prófessorinn Knut Helle
er einn af ritstjórum
mannkynssögunnar.
Hann taldi að það færi ekkert
á milli mála:
Breskir sagnfrœðingar
skrifa gjarnan sögu hreska
heimsveldisins. Saga heimsins
er þá gjarnan séð frá London
og rituð út frá sjónarhorni
heimsveldisins. Önnur lönd
og atburðir sem tengjast því
ekki, verða hálfgert aukaat-
riði. Sama gildir um ítalska
sagnfrœðinga. Þeir skrifa sína
mannkynssögu út frá Mið-
jarðarhafinu og þess vegna
verður hún hálfgerð Miðjarð-
arhafssaga.
Fyrir okkur er komum frá
litlum löndum, er aldrei hafa
leikið neitt verulegt hlutverk í
mannkynssögunni, horfir
málið öðruvísi við. Einafram-
lag okkar Norðurlandahúa til
mannkynssögunnar er vík-
ingatímabilið. Þess vegna get-
um við ekki skrifað mann-
kynssögu þar sem Norður-
löndin eru miðpunktur. Þetta
106