Vaki - 01.09.1953, Blaðsíða 24

Sigfús Daöason:
UTLENDINGARIBORGINNI
Hálft líf fyrir noröan hálft líf fyrir sunnan
ég trúi aö margt annarlegt gerist í Ijósaskiptunum ef mér er
sagt þaö
en því hef ég nú flestu gleymt.
Kettir eru meö andstyggilegustu kvilcindum og vœla í portinu
en oft veröur þeirra væl ekki aögreint
frá gráti kornabarns í nœsta húsi
í nœsta húsi sem ekki er mitt hús
og svartklœddu konurnar hans García Lorca
ganga framhjá í óendanlegri fylkingu
undir morgun, andlitin horfin í sálina
og siöspilling siögæöisins hvílir á borginni
eins og þung hönd.
Tíminn gæti veriö í einhverjum fjarlœgum staö
þaö veldur mér nokkru angri aö ég finn varla mun
á morgni og kvöldi vetri og vori
ef til vill samt í Kalkútta ef til vill í Kamerún
en Daníel Esónó frá Kamerún hvaö hugsar hann
bak viö fjórgild oröin?
Þá er þessi mánuöur liöinn
og hefur þó veriö óvenjulega lengi aö líöa.
Án efa lifum viö nú á dögum heldur formlausu lífi
en hvar veröur jafnvœgi fundiö nema í andstœöum?
eftir þrjár vikur mun ég hverfa frá þessum staö
sem er í ofmiklu jafnvœgi án þess að skapa jafnvœgi.
Flugherlögreglan gengur um göturnar fyrir kvöldiö
TlMARITIÐ VAKI
22