Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 35

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 35
NÝJAR KVÖLDÓVKUR. 113 ætla að þú og hann þarna,« —®hún benti á Karl — »munduð gjalda fyrir ilsku ykkar við mig, því að nú er áliti og heiðri Gerðu ger- spilt, er faðir hennar skipar sess með þjófun- um og jeg mun eigi heldur vægja henni.« Stína ætlaði að fara Ieiðar sinnar, en Níels hjelt í hana. Hann reyndi að fá hana til að gera gleggri grein orða sinna, en hún reif sig af honum og kvaðst kalla á hjálp, ef hann slepti sjer eigi. Með þessa hótun fór hún. »Karl!« hrópaði Níels, »jeg verð að vita, hvað orðið er um Sjökvist. Hann var eina vitnið gegn Strömberg, og hafi hann klófest hann, býst jeg við öllu illu. Hamingjan má vita, hvernig fer um Gerðu og Sjökvist vesl- inginn. Pú verður að hjálpa mjer. Taktu hatt þinn og förum síðan.« Stuttu síðar hjeldu bræðurnir af stað. Við Munkabrú stigu þeir upp í Ijettivagn og óku til suðurhluta borgarinnar. Regnið var stytt upp og sól skein glatt. Á leiðinni sagði Níels bróður sínum frá Sjö- kvist á þessa leið: »Hann hafði áður verið sveinn hjá Bergström þeim, sem Níels vann hjá, en verið svo latur og óhirðusamur, að honum hefði verið vikið á braut, ef hann hefði eigi verið framúrskar- andi dugnaðarmaður með köflum. Vinnan var honum samt kvalræði, og vegna fjárskorts tók hann að stela. Meistarinn varð þess var, að hann stal leðri frá honum og seldi það. En Bergström var góðmenni hið mesta. Hann fjekk Sjökvist til að játa sekt sína einslega, og kvaðst eigi mundi Ijósta upp þjófnaðíhum, ef að Sjökvist færi í siglingar. Meistarinn úlveg- aði honum skiprúm. Sjökvist nefndist nú Storm. Sjómenskan fór honum svo vel úr hendi, að hann vann hylli allra, æðri sem lægri. Áður var hann latur og vinhneigður, en á skipsfjöl var hann reglu- samur og áreiðanlegur. Fjögur ár var hann með sama skipstjóranum. Þá andaðist hann. Rjeðst Sjökvist þá á segl- skipið »EiJida«, sem Strömberg átti yfir að ráða. Pað var vorið 18 — . Eins og þig rekur máske minni til, hófust siglingar mjög snemma það ár, strax í apríl. »Ellida« fermdi í Stokkhólmi og átti að leggja af stað þaðan seinast í apríl, en dvaldi lengur og beið byrjar. Að morgni 1. maí breyttist veður, svo að skipstjóri bjóst við, að geta farið að kvöldi. — Anderson og Storm skipverjar báðu um land- gönguleyfi og fengu það með því skilyrði, að þeir væru komnir kl. 6 og yrðu eigi ölvaðir. Storm klæddist sparifötum sínum og hjelt til Djurgaarden; þar bjó unnusta hans. Hún starfaði í franska gistihúsinu. Hann sat einn að borðum í Iuktu gestahetbergi og gæddi sjér á morgunverði og víni meðan unnusta hans stóð nokkrum gestum fyrir beina. Meðan hann sat að borðum, heyrði hann mannamál í næsta herbergi. Hann þekti rödd skipstjóra sins og var grafkyr og hlustaði. Strömberg ráðgerði þjófnað, sem annar maður átti að koma í fram- kvæmd. Sá hjet Ahrnell. Storm hugsaði: »Jeg get haft hag af þessari uppgötvun minni. Jeg get kallað á skipstjórann við tæki- færi og hann skal verða að borga mjer til að þegja yfir leyndarmálinu, svo að jeg verði efn- aður og geti hætt að strita.* Strömberg og Ahrnell fóru. Storm læddist á eftir þeim til þess að ganga úr skugga um, hvort það væri Strömberg. Storm kom um borð á tilsettum tíma, en skipstjóri eigi fyr en seint um nóttina; var þá í för með honum maður, klæddur sjómanna- búningi, mjög líkur Anderson. Pegar í stað var Ijett akkerum og haldið í haf. Pá er þeir voru komtiir fram hjá Blokkhústanganum, bað Storm um skipstjóra til viðtals, og heimtaði af honum álitlega fjárupphæð og leyfi til að fara af skipi í Englandi. Ef skipstjóri gengi að þessu, ætlaði hann að þegja yfir leyndarmálinu. En ef skipstjóri vildi það eigi, hótaði Storm að kæra hann fyrir skipshöfninni, og mundi 15
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.