Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1930, Síða 48

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1930, Síða 48
142 Hætturnar í að hann gæti talað, og kallaði: „Mike! Mike! Haltu á ljósinu“. Jafnframt þreif hann til hans og reisti hann á fætur. Michels raknaði úr rotinu við stimpingarnar, en var þó ringl- aður. Eadie lét ljóskerið í hönd hans. En taugarnar voru enn fastar lengra burtu, og þangað varð Eadie að klöngrast. Þar voru járnplötur, sem rifnað höfðu upp, og utan um þær voru taugarnar flæktar svo, að ómögulegt var að losa þær. Og í þessum svifum festi Eadie sig á hvössu járni og reif gat á föt sín. Stóð hann nú brátt í ísköldu vatni upp undir höku. ,,Eg þarf að fá járnsög!“ sím- aði hann. Michels var nú hniginn í ómeg- in aftur, og Ijóskerið féll úr hönd hans. Eadie tók það og reisti upp við fallbyssuhylki. Sögin var- í sömu svifum látin síga niður til hans, og nú var tekið til óspilltra mála. í 40 mínútur sagaði hann og sagaði til þess að ná sundur járnunum, sem línurnar voru voru flæktar um. Við og við sím- aði hann: „Mér líður vel. Það gengur smátt og smátt!“ Vinnan hélt honum sæmilega hlýjum eftir atvikum. hafdjúpunum. [Stefnir Svo símaði hann: „Dragið nú inn taugamar frá Mike!“ Því var strax hlýtt. Þá sá hann, að taugar þeirra beggja voru farnar að flækjast saman. „Hættið að draga!“ símaði hann. Hann fikaði sig nú eftir taugunum og greiddi þær sund- ur. Svo hvarf hann aftur þang- að, sem Michels var. — En hann . var þá horfinn! Eitthvað slóst við hjálm hans. Hann greip upp fyrir sig og þreif í skóinn á Michels. Fötin hans voru að fyllast af lofti, af því að hann gat ekki haft stjórn á loft- rásinni. Eadie tókst þó að draga hann niður til sín aftur, en þá flæktust taugarnar enn saman, og varð hann að greiða þær sundur á nýjan leik. Og þegar hann var búinn að því, var Michels aftur horfinn. Eadie var nú búinn að vera næstum því 2 klukkustundir niðri og nú kom skipunin: „Komdu upp!“ „Hvar er Mike?“ spurði hann. „Komdu upp! Komdu upp strax!“ Skipuninni ivarð hann að hlýða. En Eadie vissi, að þeir gerðu þetta hans vegna aðeins. Tíminn var orðinn of langur fyrir mann, sem var nýkominn upp úr,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.
https://timarit.is/publication/1024

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.