Sagnir - 01.04.1989, Page 82

Sagnir - 01.04.1989, Page 82
Egill Ólafsson Þegar Darwin var að ferðast um Patagóníu, sá hann mæður bera ný- fædd börn alsnakin þó ísing væri úti, og regndroparnir frysu, svo húð- ina hélaði. Það er augljóst, að ekkert veiklað barn hefði staðist þann kulda, þess vegna komust að eins hraustu börnin upp. Hér erum við þá komin að einni aðalorsökinni til hnignunarinnar í menningar- löndunum, sem einungis verður úr bætt með því að finna ráð til að herða og styrkja veiku kynslóðina, sem nú er verið að nostra við að halda lífinu í, iíkt og suðrænum jurtum í vermireitum, en sem áður var gefið á gaddinn. Ef vér eigum að halda þessari veikluðu kynslóð við, þá verðum vér að lækna veiklunina og koma í veg fyrir margföldun allra veiklunarmerkja við erfðir mann fram af manni, með kynbóta- ráðum og skynsamlegu viti, því ella drýgjum vér sjálfsmorð á kyn- flokki vorum með undanrenningarvorkunnsemi við lítilmagnann. Heimild: Steingrímur Matthíasson: „Heimurinn versnandi fer.“ Skímir 1913,263. þurfi að beita vondum ineðulum til að lifa af. Það er spurning hvort rúm er fyrir nokkra siðfræði í þessari kenningu. Siðfræði er marklaus nema einhver möguleiki sé á því að breyta umhverfinu til samræmis við það sem maður kýs. Ef að siðferðið væri bara eitthvert lögmál þá er það ekki í mannlegu valdi að breyta einu eða neinu til góðs. Þjóðareinkenni íslendinga Umræður um mannbætur voru all- miklar á íslandi á fyrri hluta þessar- ar aldar. Ýmsir íslenskir mennta- menn, sérstaklega læknar, hrifust af mannbótastefnunni. Erfitt er að skýra þetta fullkomlega en þó má fullyrða að menn hafi aðhyllst þess- ar hugmyndir fyrst og fremst vegna einlægrar framfaratrúar sem hefur verið í góðu samræmi við þær fram- farir sem voru að verða á íslensku samfélagi á þessum tíma. Framfarir í erfðafræði, en þær voru örar í kjölfar uppgötvana austurríska munksins Gregors Mendels (1822- 1884), vöktu áhuga íslenskra lækna á mannbótastefnunni. Mannbótaumræðan tengist um- ræðu um þjóðareinkenni íslend- inga sem var mikil í upphafi þessar- ar aldar. Guðmundur Finnbogason taldi að landið hefði mótað íslend- inga og gert þá öðruvísi en aðrar þjóðir. Hann gekk út frá þeirri kenn- ingu franska náttúrufræðingsins Jean de Lamarchs (1744-1829) að umhverfi móti stofninn, að gíraffinn sé svona hálslangur vegna þess að hann hafi alltaf verið að teygja sig upp í laufið í trjánum. Guðmundur nefnir t.d. að fjallaþjóðir séu al- mennt taldar glaðlyndar og fjörugar án þess að skýra það frekar og að sveitamenn sem sífellt gangi á ósléttu verði öðruvísi í göngulagi en borgarbúar sem sífellt gangi á þil- sléttu." Guðmundur hélt því fram, eins og fleiri, að til íslands hefðu upphaf- lega flust sérstakir „úrvalsmenn". Skýringarnar á þessu eru eftirfar- andi. Norðurlönd eru harðbýlt svæði og þar gat aðeins þrifist harð- gert fólk. Þetta fólk lifði frekar ein- angrað frá umheiminum svo að það spilltist lítt eða ekki af öðrum kynjum. Frá Noregi flutti síðan til ís- lands áræðið og harðgert fólk sem þoldi illa ófrelsi Haralds hárfagra. Þessi söguskoðun kemur víða fram t.d. í íslands sögu eftir Jónas Jóns- son (1885-1968) frá Hriflu sem var kennd í barnaskólum í 70 ár. í grein sem Guðmundur Finnbogason skrif- aði vitnar hann í Elsworth Hunting- ton prófessor við Yale háskóla í Bandaríkjunum. Prófessor þessi virðist hafa haft meira en lítið álit á íslandi og íslendingum. Niðurstaða prófessorsins er þessi: ísland er undraland. Þrátt fyrir eðlisgalla sína hefir það um 1000 ár staðið í fylkingarbroddi menn- ingarinnar. Er það sanni næst, að það hafi, að tiltölu við fólks- fjölda, lagt stærri skerf til fram- fara mannkynsins en nokkurt annað svæði, að undanteknu Grikklandi hinu forna og Gyðinga- landi.12 Hungur og hallæri hefur sam- kvæmt þessu haft jákvæð áhrif á landsmenn. Þetta er í góðu sam- ræmi við það sem Spencer sagði um að erfiðleikar væru af því góða. Óblíð veðrátta hefur t.d. þessi góðu áhrif. „Hún beygir dáðleysingjann, en kveikir upp karlmennskuna og glæðir þróttinn í hinum hrausta og hugprúða, og það mundi vera í anda Bjarna: „frostið oss herðir", kveður hann.“13 Guðmundur ræðir fleiri tegundir af erfiðleikum en efast um að drepsótt- ir virki mannbætandi því að þær virðast leggjast jafnt á gáfumenn sem heimskingja. Sama segir hann að gildi um sjóslys. Hugmyndir um jákvæð áhrif af hallærum og hungursneyðum koma víða fram. Þorvaldur Thoroddsen (1855-1922) náttúrufræðingur segir t.d.: Stórabóla gekk yfir landið sem kunnugt er 1707-1708, og er talið að 18 þúsundir manna hafi dáið. Gerði sótt þessi landinu mikið tjón, en hreinsaði jafnframt til, því þá dó mikið af flökkulýð, holdsveiku fólki og öðrum aum- ingjum.14 Svipuð viðhorf koma fram hjá Steingrími Arasyni (1879-1951) kennara, í bók hans Mannbœtur. Hann fer mörgum orðum um dýr- asta auð þjóðarinnar sem sé lífs- kraftur hennar, andlegur, líkamleg- ur og siðferðilegur. Þessi mikli lífs- kraftur er tilkominn vegna þess hve fósturjörðin hefur „agað oss strangt". Sem dæmi um þennan aga nefnir hann ungbarnadauðann. Áður fyrr dó á fyrsta aldursári sem svaraði þrem og jafnvel fjór- um hundruðum af hverju þús- undi — eða eins mikið og mest á sér stað meðal hálfvilltra þjóða. Vont loft í baðstofum, fáfræði og óþrifnaður varð þeim að fjörtjóni, sem voru ekki því sterkari. Nú 80 SAGNIR
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Sagnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.