Sagnir - 01.06.2005, Blaðsíða 20

Pétur Ólafsson

Frelsi viljans í Þriðja ríkinu
Pétur Ólafsson er
fæddur árið 1980.
Hann stundar nú BA
nám í sagnfræði við
Háskóla íslands.
Hvers vegna venjulegir Þjóðverjar drápu gyðinga í
seinni heimsstyrjöld
Margir þeirra sem gengu inn um hið alræmda hlið Auschwitz fangabúðanna áttu
ekki afturkvæmt.
Hvernig geta menn gert það sem þeim er sagt, stríði það gegn betri vitund þeirra?
Geta menn pyntað, eða jafnvel drepið mann, án þess að bera ábyrgð á gjörðum sínum?
í siðari heimsstyrjöld voru framin mestu skipulögðu fjöldamorð sögunnar, innan
fangabúða og utan þeirra. Hér á eftir kemur lýsing á aðgerðum nasista i síðari
heimsstyrjöld og reynt að komast til botns iþví hvers konar menn áttu i hlut.
ífyrsta lagi veróur cevisaga Rudolfs Höss, yfirmanns Auschwitz-búðanna, skoðuð og
reynt að komast til botns íþví af hverju hann og hans menn í útrýmingarbúðunum drápu
fólk. í öðru lagi verður lifið i lögreglusveitum nasista i Póllandi og Sovétrikjunum
skoðað. Að lokiim verður reynt að gera grein fyrir ástœðum þess að hinn „venjulegi
Þjóðverji“ níddist á og myrti gyðinga ijafn stórum stil og raun bar vitni
YFIRMAÐURINN í AUSCHWITZ
Rudolf Höss var yfirmaður Auschwitz útrýmingarbúðanna frá 1940-1943. Undir hans
stjóm er talið að um 1.000.000 - 3.000.000 manna hafi verið myrtar. Höss ætlaði að verða
prestur áður en hann fór og barðist í fyrri heimsstyijöld. í lok þess stríðs segist hann hafa
misst trú á Guð.1 Eftir stríðið gekk Höss í Freikorps sem var einkaher, skipulagður af
liðsforingjum úr þýska hemum úr fyrri heimsstyrjöld.' Arið 1922 gekk Höss í þýska
Nasistaflokkinn (NSDAP). Höss var þjóðemissósíalisti og skoðanir hans féllu því vel að
hugmyndum flokksins. Höss stóð þó ekki á sama um aðferðir flokksins, hvemig hann
höfðaði til lægstu hvata mannlífsins. Honum var boðin staða innan hans en vildi ekki þiggja
hana því hann dreymdi um annað. Hann vildi hjálpa til við uppbyggingu Þýskalands eftir
fyrri heimsstyrjöld og gerast bóndi.“
Hann gekk í Artamenen, sem var félag öfgafúllra þjóðemissinna sem hafnaði spillingu
borgarlífsins og vildi hverfa aftur til einfaldari lifnaðarhátta bændasamfélagsins. Félagar
þess dmkku hvorki áfengi né reyktu og liföu heilbrigðu lífi i sátt við náttúmna. í þessum
hópi var þó fólk úr öllum stéttum þjóðfélagsins sem átti það sameiginlegt að vera
þjóðemissinnar.”