Sagnir - 01.06.2005, Blaðsíða 80

Sagnir - 01.06.2005, Blaðsíða 80
Embla Þórsdóttir er fædd 1978. Hún stundar nú MA nám í sagnfræði við Háskóla íslands. Kristin hugmyndafræði og blóðhefnd á miðöldum Frá hamri til kross: Steinninn á mvndinni var greiniiega notaður bæði til að gera hamar og kross. „Þú skalt ekki mann deyða“ er ein af meginreglum hinnar kristnu kirkju. Þetta er eitt af boðorðunum tíu, meginstoðum kristins siðferðis. En var viðurlögum við brotum á boðorðinu framfylgt á Norðurlöndum á fyrri hluta miðalda? Varþetta boðorð virt iþeim kristnu samfélögum sem fundust þá? Á íslandi, líkt og i öðrum löndum, var vió lýði þjóðfélagsmynd þar sem hefndarskylda og -réttur voru i öndvegi. Halda mœtti að þessi hugsun hefði horfið þegar kristni náði fótfestu en svo varð ekki. Þvi vaknar spurningin; gerði miðaldakirkjan eitthvað tilþess að stemma stigu við hefndardrápum? Eða voru þau samfélagslega virk þrátt fyrir boð og bönn kirkjunnar? Áhugavert er að skoða hið íslenska þjóðveldisaldarsamfélag meó tilliti til þessa. Margar heimildir eru til um hefndaraðgerðir manna á fyrstu öldum kristindóms á tslandi. Þœr finnast t.d. í Heimskringlu, ísiendingasögum og jafnvel i Snorra-Eddu. Margar lýsingar finnast i miðaldabókmenntum um þátttöku kirkjunnar manna í hlóðhefndum. í þeirn má sjá að hefðbundin samfélagsleg gildi voru hœrra sett en kenningar kirkjunnar. Þetta var einkum áberandi meðal klerka á íslandi sem tóku fullan þátt i ofbeldinu sem einkenndi timabilið. Fœðardeilur voru náttúrulegur hluti hins íslenska þjóðveldisaldarsamfélags, jafnt og annarra samfélaga norrænna manna. Fœðardeilur geta verið allt frá orðaskaki til mannvíga og voru félagslega samþykkt leið tilþess að leysa deilur sem upp komu á milli manna. Þanniggat samfélagið stjórnað hegðun manna að einhverju leyti á tímum þegar ekkert miðstjórnar- eða framkvœmdavald var til staðar. í árdaga kristni á Norðurlöndum og á íslandi virðist hefndarskyldan og kristnin hafa farið vel saman og ekki verið i neinni mótsögn hvor við aðra. Kristnin sem boðuð var i Norður-Evrópu var ekki i mótsögn við samfélagið heldur var hún frekar í mótsögn við kirkjuna sem stofnun. Til þess að skilja þetta efni til fullnustu er nauðsynlegt að vita hvernig kristni var háttaö á íslandi á þjóðveldisöld og fram á 13. öld. Hvernig þróaðist kristindómurinn með tímanum og hvaða áhrif höfðu breytingarnar á togstreituna milli hefndarskyldunnar og kenninga kirkjunnar um rétta hegðun manna? 78 Sagnir 2005
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.