Morgunblaðið - 09.10.2014, Side 71

UMRÆÐAN 71
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. OKTÓBER 2014
Vagnhöfða 11 - 110 Reykjavík - www.ofnasmidja.is - sími 577 5177
hafðu það notalegt
vottun reynsla
ára
ábyrgð
gæði
miðstöðvarofnar
Það er hreint út
sagt ömurlegt að sjá
hvernig farið er með
íslenskan almenning í
þessu landi – og það
af sjálfu Alþingi og
ríkisstjórn.
Hér á árum áður
þá voru það stór-
bændurnir, landeig-
endurnir, sem áttu
allar jarðir á Íslandi
og réðu öllu. Vinnufólkið, þræl-
arnir og ambáttirnar, átti ekkert
en það fólk var neytt til þess að
vinna alla ævina, nánast kaup-
laust. Það fólk mátti ekki einu
sinni giftast nema það ætti jörð.
Þar með var hægt að þrælpína
vinnufólkið alla ævi. Það var inni-
lokað í ófrelsi. Var nokkur furða
þótt fólk notaði tækifærin þegar
þau buðust til þess að flýja til
Brasilíu eða Vesturheims?
Eftir seinna stríðið komu nýir
uppgangstímar og vindar frelsis
og framfara fóru að blása yfir
Fróni. En svo fór vindurinn að
snúast og upp kom ný stétt stór-
bænda, stétt „sægreifa“ eða „sæ-
konunga“. Og líkt og hér áður fyrr
er bændurnir áttu allar jarðir, þá
er hin nýja stétt sægreifanna búin
að slá eign sinni á öll fiskimiðin í
kringum landið og segjast þeir
jafnframt hafa einkarétt til þess
að nýta öll fiskimiðin, rétt eins og
þeim sýnist.
Og aftur er það almenningurinn
– vinnumennirnir og vinnukon-
urnar – sem er fótum troðinn og
gerður að eignalitlum þrælum.
Fólkið í hinum ýmsu sjáv-
arplássum er fyrirvaralaust svipt
atvinnunni og jafnframt svipt
frelsinu (með kvótakerfinu), svipt
frelsinu til þess að það megi
bjarga sér sjálft.
Nú fyrir nokkru síðan, þá hefur
enn einn lítill útgerðarstaður,
Djúpivogur, verið lagður í rúst og
sægreifi staðarins flutt sína starf-
semi til Suðurnesja. Þá kom það
líka í fréttunum að útgerðin hefði
keypt þar byggingu og vildi líka
flytja starfsfólkið þangað. Þetta
hljómar ekki ólíkt því, að þarna sé
verið að byrja á því að koma upp
einskonar þrælabúðum, einskonar
„gúlagi“.
Einn íbúi þorpsins fór til
Reykjavíkur með bænarskjal til
ríkisstjórnarinnar, skjal sem und-
irritað var af íbúunum. Það var
sem maður sæi hann í anda, hvar
hann lá á hnjánum með bæn-
arskjalið í hendi að biðja fólkinu
sínu að griða, að fólkið mætti fá
að lifa og bjarga sér sjálft með
frjálsum fiskiveiðum, á sínum eig-
in firði, á sínu eigin „hafssvæði“.
Skömmu seinna komu reyndar
fréttir þess efnis að útgerðin hefði
skipt um skoðun og slakað til og
hefði ákveðið að halda hluta af
starfseminni áfram á Djúpavogi í
eitt ár, en að starfsemin yrði flutt
í burtu í áföngum.
Síðasta sumar hafa makrílveiðar
smábátasjómanna gengið vel, en
veiðar voru bannaðar 5. sept-
ember. Kom þá aftur upp svipuð
staða og fyrr og framkvæmda-
stjóri Landssambands smábáta-
eigenda fór með bænarskjal í
hendi til sjávarútvegsráðherra
með ósk um leyfi til áframhald-
andi makrílveiða á hinum minni
bátum. Rök sjómanna voru þau að
hafið væri „fullt af makríl“og mæl-
ingar bentu til að um 1,6 milljónir
tonn af makríl væru í íslensku
fiskveiðilögsögunni, svo að það
væri af nógu að taka. En svarið
við þessu frá ráðherra var bara
þvert nei. Maður getur ekki annað
en undrast svona háttalag af hálfu
ráðherra.
Nú reynir á þessa núverandi
ríkisstjórn – ásamt með Alþingi –
að þingmenn allir vinni vinnuna
sina og geri það sem þeim er
borgað fyrir. Kvótakerfið verður
að afnema og það strax. Ef rík-
isstjórnin gerir það
ekki nú þegar við upp-
haf þings, að beita sér
fyrir því að Alþingi
setji strax lög um al-
gjört afnám kvóta-
kerfisins og geri allar
aðrar nauðsynlegar
breytingar á fisk-
veiðakerfinu, með það
fyrir augum að gefa
öllum Íslendingum all-
ar veiðar frjálsar á
fiskiskipum og bátum
í fullri eigu Íslend-
inga, og sem skrásett eru á Ís-
landi – og það án nokkurra veiði-
takmarkana – þá verður stjórnin
að segja af sér og að efnt verði til
nýrra kosninga.
Þessi stjórn var mynduð með
„loforðum“ til kjósendanna um
það, að afnema vísitölu á lánum,
afnema kvótakerfið (eða gera stór-
ar endurbætur á því) og að draga
til baka „ólöglegu“ umsóknina um
inngöngu í ESB.
Nú er eitt og hálft ár liðið og
ekkert af loforðunum hefur verið
efnt. Búið var til eitthvert „píp“
um skuldaleiðréttingu. En það er
ekki það sama og það að efna lof-
orðin um að afnema verðtrygg-
inguna. Fram að þessu þá hafa öll
loforðin verið svikin og nú eru
þingmennirnir komnir úr sínu
þriggja mánaða sumarfríi og búið
að setja Alþingi á ný.
En það lítur helst út fyrir að
stjórnin ætli að reyna að hanga
næstu tvö og hálft árið á sama
hátt og standa ekki við kosninga-
loforðin, en ef þeir standa ekki við
loforðin, þá eru báðir stjórn-
arflokkanna búnir að vera að mínu
mati.
Ef stjórnin gerir ekkert næstu
átta vikur til þess að efna gefin
kosningaloforð, er þá ekki rétti
tíminn kominn til þess að kjós-
endur krefjist þess að þessi rík-
isstjórn segi af sér og þá jafn-
framt, að þar strax á eftir verði
efnt til nýrra kosninga?
Eftir Tryggva
Helgason
Tryggvi Helgason
»Nú reynir á að
þessi núverandi
ríkisstjórn, ásamt með
Alþingi, vinni vinnuna
sína og geri það sem
þeim er borgað fyrir
og afnemi kvótakerfið.
Höfundur er fv. flugstjóri.
Alþingi og fiskveiðakerfið